Suki osiągają dojrzałość płciową między 6 a 24 miesiącem życia (w zależności od rasy i wielkości zwierzęcia). Objawem dojrzałości płciowej jest cieczka. Określa się w ten sposób krwisty wypływ z dróg rodnych. Cieczka występuje zazwyczaj co 6–7 miesięcy, jednak u przedstawicieli większych ras odstępy między cieczkami mogą wynieść nawet rok, a w przypadku małych ras pojawiać się raz na kwartał.
Faza płodności u suczek, zwana też rują, utrzymuje się przez 3–4 tygodnie. Suka przeważnie zachodzi w ciążę w 8–12 dniu rui, chociaż zdarzają się przypadki skutecznego zapłodnienia nawet pod koniec cieczki. Niewskazane jest, aby podczas pierwszej cieczki doszło do zapłodnienia suczki. Jej organizm może nie poradzić sobie z ciążą, a później z posiadaniem szczeniąt. Zaleca się, aby z pierwszą ciążą u psa wstrzymać się do ukończenia przez zwierzę 2 lat. Suki zazwyczaj są płodne przez całe życie.
Pies jest w ciąży średnio 2 miesiące, w zależności od indywidualnych predyspozycji (np. rasy, wieku, stanu zdrowia) od 56 do 70 dni.
Pierwszy tydzień po zapłodnieniu to czas, kiedy w organizmie suki zachodzą zmiany hormonalne. Rozpoczyna wydzielanie hormonów związanych z ciążą. W 16-17 dniu ciąży dochodzi do zagnieżdżania się zarodków w macicy. Od trzeciego tygodnia ich rozwój staje się bardzo intensywny. Dopiero na tym etapie można zaobserwować zmiany w zachowaniu zwierzęcia. Staje się drażliwe, może wymiotować i ma mniejszy apetyt.
Pierwsze dolegliwości, które mogą wskazywać na ciążę, opiekun zauważy około miesiąca od zapłodnienia. Są to zaokrąglający się brzuch i powiększone gruczoły mlekowe. To one powinny skłonić do zabrania zwierzęcia na wizytę do weterynarza. Dopiero na podstawie badań obrazowych można potwierdzić ciążę u psa. Pozwalają one również określić, na jakim jest etapie zaawansowania, oszacować przybliżony termin porodu i liczbę szczeniąt.
Około 40 dnia ciąży w większości rozwinięte są narządy wewnętrzne oraz zewnętrzne. W piątym i szóstym tygodniu suka ma znacznych rozmiarów brzuch, szczeniaki przybierają na wadze i w dalszym stopniu kształtują się ich narządy. Siódmy tydzień to czas, w którym warto zacząć przygotowywać się do porodu, aby później nie szukać w popłochu potrzebnych rzeczy. Z uwagi na ociężałość suka będzie miała coraz większe problemy z poruszaniem się. Dlatego należy jej zapewnić spokojne warunki i zrezygnować z zachęcania do aktywności fizycznej.
Rozwiązanie następuje w 8–9 tygodniu ciąży. Na kilka dni przed porodem zwierzę zaczyna przygotowywać sobie miejsce do porodu. Szuka takiego, w którym będzie czuło się bezpiecznie.
Oznaki zbliżającego się porodu u suki to podenerwowanie, utrata apetytu, spadek temperatury ciała (do 37oC), częste oddawanie moczu. W sutkach suki pojawia się mleko. Zwierzę może niechętnie opuszczać przygotowane do porodu miejsce.
Wyróżnia się następujące fazy porodu:
Jeśli opiekun nie czuje się na siłach pomóc zwierzęciu podczas porodu, powinien skorzystać z pomocy weterynarza.
Ciężko jednoznacznie określić, ile szczeniaków przyjdzie na świat z jednego miotu. Podobnie jak częstotliwość cieczki i czas trwania ciąży, liczba małych zależy w dużej mierze od wielkości suki. W przypadku przedstawicieli małych i miniaturowych ras w jednym miocie urodzić się może do 4 szczeniąt. U psów większych miot może liczyć nawet 5–8 szczeniąt. Podane wartości nie są jednak regułą i zawsze mogą się zdarzyć mniejsze lub większe mioty.
Ciąża urojona u psa to problem, który może pojawić się u niewysterylizowanych suczek o łagodnym i wrażliwym charakterze. To stan fizjologiczny odziedziczony po wilczych przodkach. Najczęściej pojawia się między 50 a 80 dniu po cieczce. Towarzyszące jej objawy mogą przypominać prawdziwą ciążę. W szczególnych przypadkach może dojść do zapalenia gruczołu sutkowego, jednak zazwyczaj ciąża urojona u psa przebiega bezobjawowo i ustępuje samoistnie po około 3 tygodniach.