Owczarek Niemiecki - opis rasy, charakter i pielęgnacja

Historia rasy 

Owczarki Niemieckie były już w średniowieczu i miały za zadanie pilnowanie wiejskich ziem na terenie Niemiec. Psy stróżujące były wówczas nazywane “hovawartami”. Musiały pilnować dobytku właścicieli. Zanim wyhodowanego Owczarka psy te miały różne typy. Te, które pochodziły ze środkowej i północnej części kraju (Saksonia, Turyngia) były nieduże, miały stojące uszy i wilczaste umaszczenie. Te z południowych landów wyróżniała mocna i większa budowa ciała, dłuższa i ciemniejsza sierść oraz opadające uszy. Niestety  XIX wieku psy straciły swoje główne zajęcie, a to dlatego bo pastwisk było coraz mniej a tereny zaczęły ewoluować. 

Phylax - był to pierwszy związek miłośników psów tej rasy. Założony był w Berlinie 1891 roku przez hrabiego C. Hahna, M. Buchelmanna i rotmistrza Riechelmanna. Dzięki tej organizacji zwrócono uwagę na potencjał jaki drzemie w tej rasie. 

SV - to skrót od nazwy Klubu Owczarka Niemieckiego, który jest teraz najbardziej wpływowym i popularnym klubem na świecie reprezentującym właśnie tę rasę. Powstał w 1899 roku, a jego twórcami są: rotmistrz Max von Stephanitz i Artur Meyer. Historia rasy rozpoczęła się od psa, który wabił się Hektor. Był też pierwszym zapisanym w księdze handlowej. Tego psa nabył Max von Stephanitz i dzięki temu powstał wzorzec rasy Owczarek Niemiecki. 

Z biegiem czasu Owczarek zaczął stawać się coraz bardziej popularny i dał się poznać jako znakomity pies służbowy. W pewnej chwili zatracono wygląd owczarka, ale właściciel wzorca bardzo chciał wrócić do wcześniej pożądanego typu psa, który przypominał Horanda. Od stycznia 2011 istnieje nowy wzorzec FCI rasy. Uznawane są dwa typy: długowłosa i krótkowłosa. Nie można jednak krzyżować tych dwóch typów. Są również oddzielnie sędziowane na wystawach. Wiele lat wstecz długowłose owczarki były uznawane jako wadliwe, a rasę tworzyły tylko te z krótką sierścią. Na dzień dzisiejszy oba typy są uznawane za tak samo wartościowe i piękne. 

Wygląd 

Psy tej rasy są duże. Dorosłe osobniki płci żeńskiej mierzą do 60 cm wielkości, a ważą od 22 do 32 kg. Osobniki męskie mają do 65 cm, a waga waha się do 40 kg. Mają mocną i harmonijnie zbudowaną sylwetkę. Ich cechą charakterystyczną jest opadająca linia grzbietu. Nie mają tendencji do sylwetki ociężałej. Są smukłe, ale muskularne. Dzięki temu są zwinne, a ich aktywność jest na wysokim poziomie. Kolejną cechą jest mocny i szeroki chód, co świadczy o tym, że są bardzo wytrzymałe. Klinowata głowa zostaje w charakterystycznej dla tej rasy linia ciała. Ciało zakończone jest prostą kufą z czarną truflą nosową. Tuż pod kufą jest zgryz nożycowy, który składa się z 42 zębów. Owczarek dzięki swoim oczom wygląda na zawsze skoncentrowanego i czujnego, gdyż są ułożone nieco skośnie. Uszy zaś sterczą do góry i są delikatnie skierowane do przodu, raczej są ciemne.  

Jak już wcześniej zostało wspomniane, kiedyś uznawane były tylko te osobniki, które posiadały krótką sierść. Ten typ posiada krótką, twardą i mocno przylegająco do skóry sierść. Jest wzmocniona podszerstkiem, który jest bardzo gęsty. Kiedyś była to ochrona przed mrozami, śniegiem, deszczem i innymi warunkami atmosferycznymi, które mogłyby zaskoczyć psa. Rodzaj długowłosy owczarek ma długą i miękką szatę. Nie przylega do skóry, ale głównie gromadzi się przy uszach, łapach, ogonie, tworząc bujne miotełki i spodenki przy tylnych łapach. Mocno owłosiona szyja wygląda jak grzywa lwa. Najczęstsze umaszczenie obu rodzajów sierści rasy to czarny z podpalaniami czerwonymi, pomarańczowymi, żółtymi, brązowymi. Często również występują kolory szarości z podpaleniami wpadającymi w brąz, żółty. Podszerstek przeważnie jest jasno szary. 

Charakter rasy

Jest to jedna z niewielu ras, która jest tak wielozadaniowa. Początkowo psy te były psami pasterskimi. Świetnie stróżują, są bardzo czujne, a ich koncentracja jest na wysokim poziomie. Psy te doskonale pilnują terenu i odpowiednio zachowują się, gdy np. intruz wtargnie na pilnowaną przez nich posiadłość. Psy sprawdzają się również na misjach policyjnych. 

Są to charakterne psy, które cechuje przede wszystkim posłuszność, czujność, czułość, wytrzymałość i pewność siebie. Są to psy bardzo zrównoważone, które wbrew pozorom są łagodne. Oczywiście wszystko zależy od wychowania psa, ale ich natura nie jest agresywna. Psy jednak nie do wszystkich podchodzą w taki sposób. Mają w sobie sporą ilość dystansu, a  przywiązują się tylko do najbliższych. Słuchają i wykonują polecenia swojego pana, ale respektują i pilnują całej swojej rodziny. Akceptują również inne zwierzęta w rodzinie, także psy. Muszę być jednak dobrze przygotowane i oswojone z przyjaciółmi, którzy należą do rodziny. Lubią dzieci, potrafią się z nimi bawić. Podczas codziennych zajęć, są bardzo wesołe, chętne do aktywności fizycznej i zabaw. Nie musimy się obawiać by zostawić swoje dziecko w towarzystwie owczarka, bo jest to pies łagodny i naprawdę szybko i wytrwale przywiązuje się do ludzi (członków rodziny). Jedyną wadą może być jego gabaryt i siła jaka w nim drzemie. Musimy więc nadzorować jego kontakt z dziećmi, by oszczędzić np. przewrócenia się dziecka, przygniecenia itd. Dzieci nie powinny same dawać mu poleceń, czy wyprowadzać na spacery. Owczarek Niemiecki może również obce maluchy potraktować jako intruzy, dlatego miejmy na uwadze to, że ufny jest tylko dla swoich najbliższych. Mówi się, że samice tej rasy są o wiele bardziej łagodne i uległe, aniżeli samce. Samce mają w sobie więcej pewności siebie i dumy. 

Owczarki źle znoszą samotność. Lubią być w towarzystwie. Dzięki stałemu kontaktowi z ludźmi będą  w stanie rozwijać się prawidłowo. Są bardzo odważne i nieufne wobec obcych osób, szczególnie gdy strzegą terenu, albo rzeczy właściciela. Potrafi być bardzo głośny w momencie gdy coś mu się nie spodoba. 

Potrzebuje dużej dawki ruchu oraz treningów umysłowych. Jako szczeniak nie powinien być zbytnio forsowany, ale w późniejszych latach ruch jest mu niezbędny. Jest to pies aktywny, który ma potrzebę wyładowania tej energii, by mógł normalnie funkcjonować i swobodnie żyć. Można je śmiało angażować w swoją aktywność, jak np. bieganie czy jazdę na rowerze (wystarczającym tempem - by pies mógł nadążyć). 

Żaden człowiek, ani żadne urządzenie nie będzie w stanie zastąpić tak niezawodnego psa. Szczególnie jeśli chodzi o wykonywanie pracy. Rasa ta naprawdę się do niej przykłada i nie robi nigdy nic na pół gwizdka. Jest odważny, wytrwały w swojej pracy i godny zaufania. Dzięki swojej wrodzonej wysokiej inteligencji jest w stanie wiele rzeczy zrozumieć. Prócz tego świetnie słucha i dobrze wykonuje polecenia. Jego instynkt i wytrwałość jest wręcz legendarna. Zapał do pracy to to, co wyróżnia bardzo tę rasę na tle innych. Stara się wykonać wszystko najlepiej jak potrafi i nie odpuści dopóki tego nie dokończy. 

Owczarek Niemiecki zawsze pozostaje wierny swojemu panu. Jeśli raz zaufa i zaprzyjaźni się z człowiekiem, to uczucie będzie trwało przez całe życie. Ma w sobie ogromne pokłady lojalności. Niezawodnie stoi u jego boku i nigdy z tego nie rezygnuje. Relacja pomiędzy właścicielem a psem, którą tworzy owczarek jest czymś niezwykłym i każdy kto posiadał przyjaciela tej rasy na pewno to potwierdzi. 

Potrzeby żywieniowe

Ogromnie ważnym czynnikiem w kwestii żywienia psa jest jego aktywność fizyczna. Jest ona decydująca co do ilości i jakości pokarmu, który powinien być mu dostarczany. Powinniśmy dopasować to indywidualnie, niezależnie od rasy psa. Owszem, trzeba mieć na względzie zalecenia i polecenia, ale trzeba również karmić psa według tego jak wygląda jego tryb życia. Psy, które bardzo dużo pracują i spędzają na dworzu sporą ilość swojego dnia potrzebują większej ilości jedzenia. Mają one większe zapotrzebowanie kaloryczne, aniżeli psy, które w głównej mierze odpoczywają. Psy te, tracą sporo energii na ruch, dlatego jedzenie trzeba potraktować jako paliwo, które trzeba dostarczyć organizmowi, by mógł funkcjonować na wysokim poziomie. 

Niezależnie od zadań jakie wykonuje pies jego zapotrzebowanie jest przede wszystkim na białko. Makroelement, który odpowiedzialny jest za energię, siłę i za wiele innych funkcji życiowych znajduje się przede wszystkim w mięsie. Właśnie dlatego główną częścią posiłków powinno stanowić mięso. Ważne są również witaminy i minerały. Jeśli będziemy dostarczać w posiłkach wszystkie te rzeczy - pies będzie się czuł dobrze i będzie miał dużo energii. Mówi się, że mięso powinno stanowić ok. 70% z posiłku, wtedy pies będzie rozwijał się prawidłowo. Posiłki mogą mieć postać suchej i mokrej karmy, mogą to być przygotowane trawy przez nas samych. Często właściciele włączają w dietę psa surowe mięso, co również ma swoje plus. Jest to tzw. dieta BARF. 

Te pozostałe 20 / 30% powinno stanowić: warzywa, owoce, witaminy i substancje mineralne. Coraz częściej odradza się karm, które mają w sobie dużą ilość zboża. Są zwolennicy karmienia psów całkowicie bezzbożowo. Uważamy, że to rozsądne posunięcie. Warto również omijać cukier. Gdy w diecie psa znajduje się go zbyt dużo - pies może reagować na niego źle, a nawet się rozchorować. 

Pamiętajmy, że żołądek Owczarka Niemieckiego jest dość delikatny i często mają problemy z przewodem pokarmowym. Wszelkie zmiany w diecie powinny być wprowadzane stopniowo. Wszystko należy konsultować z lekarzem weterynarii. Dobrze by było unikać pokarmów, które są ciężkostrawne, albo przyczyniają się do powstawania gazów w żołądku i jelitach. 

Owczarki są z reguły miłośnikami jedzenia. Potrafią zjeść dużą ilość. Ile widzą - tyle zjedzą. Musimy natomiast trzymać rękę na pulsie i znać umiar. Psy te nie mogą się roztyć. Mogą mieć później przez to problemy ze zdrowiem, szczególnie ze stawami. Najlepiej dawać mniejsze posiłki ⅔ razy dziennie. Nie chodzi o to, żeby psa głodzić, ale nie wolno mu dawać zbyt dużo jedzenia. Dawki powinny być adekwatne do jego potrzeb. 

Zdrowie

Owczarki Niemieckie są psami, które są odporne na różne temperatury atmosferyczne. Dobrze znoszą mrozy, jak i upały. Chociaż podczas upałów trzeba pamiętać o dostępie do chłodnej i świeżej wody oraz o tym, że pies nie może zbyt długo przebywać na ostrym słońcu. Mrozy jednak znoszą jeszcze lepiej. Nie przeszkadza im ani śnieg, ani ulewy deszczu. Mówi się, że ta rasa jest mocno wytrzymała. Nie można jednak tego bagatelizować i męczyć psa wiedząc jakie ma predyspozycje warunkowe. Należy dbać o niego jak o każdego innego psa. To, że są odporne na warunki jakie są na zewnątrz - jest ich dodatkowym atutem, a nie powodem, który można wykorzystywać. 

Psy te, jak większość rasy dużej mają problemy ze stawami. Szczególnie jest chodzi o dysplazję stawu biodrowego. Jest to problem wielu psów większych gabarytów. Warto zatem obserwować psa i badać go regularnie. W tym przypadku owczarek jest jeszcze bardziej narażony na dysplazję, gdyż jego tułów jest pochylony mocno do tyłu, więc tylne łapy są dodatkowo obciążone, a te przednie odciążone. To pochylenie nie jest duże, ale jest.. dlatego też problemy z łapami, które znajdują się w tylnej części ciała mogą być obciążone.

Przedstawiciele rasy Owczarek Niemiecki mają też problemy zdrowotne związane z uszami i oczami. Jest to często zapalenie uszu i  zapalenie spojówek. Oprócz tego zdarzają się kłopoty jelitowe, skręty żołądka. Bardzo sporadycznie przytrafiają się też takie choroby jak: 

• OCD - osteochondroza 
• Enostoza - młodzieńcze zapalenie kości
• niedoczynność tarczycy
• problemy z trzustką

W starszym wieku mogą wystąpić choroby związane z kręgosłupem oraz nowotworami. 

Zbyt szybki wzrost psa - skutki

Już od pierwszych dni naszego pupila powinniśmy zadbać o jego zdrowie. Nie powinno się psa jeszcze w okresie szczenięcym przekarmiać. Powinniśmy kontrolować jego wagę i nie pozwolić psu gwałtownie przybierać na wadze. Jest to bardzo ważne, bo skutki mogą pojawić się dopiero w przyszłości. Wcześniej wspomniana dysplazja stawu biodrowego nie bierze się tylko z genetyki, wpływ ma na to również to jaką wagę pies miał za czasów szczenięcych. Badania pokazują, że na tę chorobę ma ogromny wpływ na to jak karmiliśmy swojego pupila w czasie dorastania. Posiłki te nie powinny być zbyt kaloryczne, szczególnie należy ograniczyć tłuszcz. 

Kości i stawy wspiera również naturalny ruch psa. Dlatego też nie można forsować psa pod względem aktywności fizycznej. Nie można go zmuszać do szybkich spacerów, czy chodzenia po schodach. Pies musi mieć swój czas na odpoczynek.

Pielęgnacja

Pielęgnacja sierści Owczarka Niemieckiego nie jest skomplikowana. Dużo prościej jest ją utrzymać w przypadku krótkowłosego pupila. Potrzeba sierść wyczesywać raz w tygodniu metalowym grzebieniem. W czasie linienia powinno się to robić jednak częściej - można do tego używać furminatora. Psy długowłose czeszemy 2 razy w tygodniu. Do tego potrzebujemy ozdobny grzebień metalowy, ale drugą fazę rozczesywania należy posłużyć się szczotką pudlową, która ma o wiele miękciejsze i gęstsze ząbki. 

Należy również systematycznie sprawdzać uszy i oczy psa. Kontrolować ich zabrudzenie i w razie konieczności oczyścić je. Usuwanie kamienia nazębnego również jest istotne. Można to zrobić u psiego lekarza, albo podawać psu odpowiednie gryzaki Dental. Miejmy na uwadzę też pazury psa. Powinny się one naturalnie ścierać - podczas spacerów i zabaw. Jeśli jednak uważamy, że są za długie to musimy poradzić sobie sami, albo udać się do weterynarza.