Beagle

Przez wiele lat Beagle były wykorzystywane do polowań, teraz świetnie sprawdzają się jako psy rodzinne. Niewiarygodnie żywiołowe, radosne i inteligentne psy. Dowiedz się więcej o tej rasie!

Historia rasy Beagle

Dokładnej historii Beagle’ów nie znamy. Psy tej rasy pochodzą z Wielkiej Brytanii i są krzyżówką innych ras. Z niektórych źródeł wiemy, że psy te miały swój początek już w starożytnej Grecji. Takie informacje pojawiły się w pismach Ksenofonta. Wizerunki tej rasy można też dostrzec na ceramice z tamtych czasów. KWalifikowane są do psów gończych o niewielkiej posturze.

Inne źródła mówią o tym, że rasy Beagle swój początek miały w czasach Wikingów i Celtów, którzy ruszyli na podbój Brytanii mając u swych stóp małe, zwinne, odważne pieski - Beagle.

Jest też wersja, która mówi o pojawieniu się Beagle’ów w 1066 roku wraz z Wilhelmem Zdobywcą.

Bardzo ciężko jest udowodnić, która z wersji jest najbliższa prawdzie. Wszystkie te informacje mają swoją historię i dowody. W każdym razie, psy rasy Beagle były w przeszłości psami gończym, myśliwskim, zwanym wtedy jako tablot. Krzyżowano wtedy je z greyhoundami, aby poprawić ich skuteczność i szybkość. Dzięki temu lepiej polowały na zwierzynę. Dodatkowo krzyżowano ich z rasami z Francji by polepszyć ich węch i umiejętność tropienia.

W 1474 roku pierwszy raz pojawiła się nazwa “Beagle” w książce, która opisywała życie codzienne szlachty. Nie do końca jest jasne skąd wzięła się nazwa rasy. Wielu zwolenników tamtych czasów uważa, że wzięło się to z celtyckiego słowa mały - “beag”. Inni zaś uważają, że nazwa bierze się ze średniowiecznej francuszczyzny “beaquele”, co oznaczało wycie / rozwarte gardło.

Dopiero od około 1515 roku psy zaczęły pojawiać się w kronikach. Pod koniec XIX roku Beagle zostały uznane za formalną rasę przez British Kennel Club, było to w XIX wieku, ok. 1890 roku (wzorzec rasy beagle Beagle – grupa VI FCI, sekcja 3.1, nr wzorca 161).

Jak wygląda rasa psów Beagle?

Beagle to pies myśliwski średniej wielkości. W kłębie osiągają od 33 do 40 cm. Mają krępą sylwetkę, która mimo wszystko jest zbita. Ich waga mieści się w granicach 10 - 18 kg. Suczki są mniejsze i lżejsze od psów. Nie jest to wielka różnica, ale jest to zaledwie kilka centymetrów na długość i wysokość oraz kilka kilogramów różnicy. Często jednak w rzeczywistości waga wykracza za normę, gdyż pies tej rasy ma ogromny apetyt. Posiada krótkie, ale silne nogi, które umożliwiają im szybkie bieganie i zwinne poruszanie się. Kupując tę rasę musimy mieć na względzie stan swojej kondycji, gdyż psa tego naprawdę ciężko dogonić i nadążyć za jego ruchami. Głowa Beagle jest dość długa, a po jej bokach zwisają bardzo charakterystyczne dla tej rasy uszy. Są jak duże, cienkie płatki, które wiszą przy głowie mając jej rozmiar. Spojrzenie ma bardzo porywające. Ma duże, ciemne oczy.

Jeśli chodzi o sierść to występuje przeważnie w dwu / trój kolorach. Jest krótka, bardzo gęsta, dodatkową zaletą, która chroni je przed nieprzyjemnymi warunkami atmosferycznymi - jest twarda. To daje psu dużą odporność na to co dzieje się poza jego organizmem. Sierść jest połyskująca, co świetnie się prezentuje na atletycznej sylwetce Beagle. Połyskuje dzięki temu, że jest przylegająca do ciała. Kolory w jakich występuje ta rasa to:

biało-czarno-rudy
czarno-biały
rudo-biały
brązowo-biały
cętkowany
zajęczy

Ogon Beagle jest zakręcony do góry z przylegającą sierścią, przeważnie zakończony białym odcieniem maści. Jest wysoko osadzony i średniej długości.

Charakter Beagle i zachowanie

Pies ten domowym ulubieńcem stał się stosunkowo niedawno. Kiedyś był to pies, który świetnie polował, pomagał w myśliwskich akcjach. Świetnie się sprawował w swoim fachu ze względu na swój silny instynkt łowiecki. Był bardzo szybki, ze świetnym refleksem, miał dynamikę i moc. Do tego był odważny i zwinny. Psa tego nazywa się wulkanem energii. Ma ogromne pokłady jej i potrzebę wykorzystania tego. Uwielbia ruch, zabawę, spacery, bieganie, aktywny tryb życia.

Bardzo mocno przywiązuje się do właściciela. Niekiedy jednak kieruje się instynktem myśliwskim, gdyż ma to wpisane w geny. Jego ogólne usposobienie jest wesołe, zawadiackie, zrównoważone, odważne i pełne nowych pomysłów. Pies jest bardzo towarzyski, lubi spędzać czas z kimś, samotność mu nie odpowiada. Jest przyjazny i łagodny wobec członków rodziny i osób, które dobrze zna. Wobec obcych bywa bardziej podejrzliwy i dobrze odgrywa rolę stróża. Potrafi się postawić i przestraszyć “intruza”.

Beagle świetnie sprawdzą się jako towarzysze starszych dzieci. Uwielbiają gdy dużo się dzieje. Będą mogły się z nimi bawić, gdyż są skore to figli, ciężko jest zmęczyć a przede wszystkim bardzo lubią pieszczoty. Należy pamiętać, że nawet najłagodniejszy Beagle, który będzie zaczepiany, szarpany czy źle traktowany może odwzajemnić to złością. Może zaszczekać, a nawet ugryźć. Dlatego trzeba mieć pod kontrolą zabawę psa z dziećmi.

Beagle nie tylko lubią towarzystwo ludzi, ale również innych psów a nawet kotów. Nie lubią się nudzić, a samotność je dołuje. Gdy za długo zostają same potrafią psocić i dać się odczuć sąsiadom. Warto zadbać o towarzystwo dla dobra ich samych, jak i dobra innych i mieszkania.

Jeśli ten pies nie dostanie wystarczającej dawki ruchu może sam sobie ten czas wypełnić np. przekopując trawnik, czy dokonując innych szkód na ogrodzie. Psu nie wystarczą spacery. Musi wyładować swoją energię przez energiczne i dynamiczne bieganie i skakanie.

Zdrowie Beagle i długość życia psów tej rasy

Mówi się, że ta rasa jest długowieczna i rzadko choruje. Najczęstszymi chorobami, które występują są te związane z oczami. Miewają zbyt wąskie kanaliki łzowe i tzw. wiśniowe oko. Schorzenie to, polega na tym, że oko wypada z gruczołu trzeciej powieki. Wymaga to jednorazowej chirurgicznej pomocy, by przywrócić oko psa do normalnego funkcjonowania. Jeśli się nie zrobi odpowiedniego zabiegu, może to doprowadzić do tzw. zespołu suchego oka, które jest o wiele groźniejsze i co niesie za sobą skutki utraty wzroku.

Beagle mają również problemy z uszami. Dlaczego? Ponieważ ich rozmiar i kształt jest bardzo podatny na infekcje grzybicze i bakteryjne. Schorzenia związane z uszami, które nie będą leczone mogą doprowadzić nawet do głuchoty psa.

Mimo, że pies rasy Beagle jest raczej wytrzymały i nie często choruje to zdarzają się przypadki problemu nadwagi. Są mocnymi i muskularnymi psami, dlatego mają duży apetyt. Apetyt ten wzrasta też przez wzmożoną aktywność, którą uwielbiają i wcielają w życie. Należy monitorować ilość jedzenia jaki podajemy psu. Nadwaga powoduje problemy ze stawami w późniejszych latach, obciąża układ krwionośny i pokarmowy.

Z reguły psy Beagle są odporne na warunki atmosferyczne. Mimo wszystko, powinny przebywać część czasu w domu. Nie powinny być narażone na całoroczne przebywanie na dworze. Latem należy zadbać o chłodną i świeżą wodę - by miał ją pod dostatkiem oraz zapewnić mu chłodniejsze miejsce w cieniu. A w czasie mrozów nie nadwyrężać jego aktywności i czasu, który spędza na zewnątrz.

Często stwierdza się u nich także SRMA (steroid responsive meningitis arteritis) – steroidozależne zapalenie opon mózgowych i tętnic, zwane także z języka angielskiego „Beagle Pain Syndrome” (tłum. „syndrom bólu beagle'a”).

Beagle żyją do 15 lat. Dobrze zadbany pies, który będzie traktowany jak należy, karmiony i spełniony w swojej aktywności fizycznej nie będzie miał problemów ze zdrowiem. Trzeba jednak regularnie odwiedzać lekarza weterynarii i sprawdzać stan zdrowia pupila.

Beagle i jego potrzeby żywieniowe

Psy te nie wymagają szczególnej diety. Mogą być karmione suchą karmą, mokrą karmą, posiłkami przygotowanymi przez nas samych oraz surowym mięsem w duchu diety BARF. Jak zostało wyżej wspomniane należy monitorować wagę psa. Jeśli zauważymy, że pies zbyt dużo przybiera na wadze to musimy koniecznie zbilansować mu dietę. Odpowiednia ilość białka musi być dostarczana w posiłkach. Dzięki temu pies będzie miał odpowiednią ilość energii. Ów białko znajdziemy w mięsie oraz w rybach. Prócz makroskładników, które muszą być dostarczone, nie możemy zapomnieć o suplementacji, które uzupełnią dietę psa o witaminy i minerały.

Dawki psa można dzielić na mniejsze, a podawać mu częściej. Beagle będzie się wtedy bardziej nasycał i będzie miał wrażenie, że je więcej (przez to, że je częściej).

Pielęgnacja

Beagle nie są bardzo wymagające pod kątem pielęgnacji. Okres linienia występują u nich raz w roku. Sierść jest twarda i lubi wbijać się w obite meble, dywany itp. Warto się zatem przygotować i w tym okresie często wyczesywać psa. Starać się robić to dokładnie by pozbyć się martwego włosa i kurzu ze skóry psa. Normalnie zaleca się czesać Beagle raz w tygodniu. Najlepiej robić to gumową rękawicą.

Ze względu na to, że psy Beagle miewają problemy z uszami i oczami konieczne jest by sprawdzać je dość często. Czyszczenie tych okolic jest niezbędnym elementem pielęgnacji. Aby ochronić nieco uszy i nie narażać ich na podrażnienia - zaleca się wychodzenie z psem na spacer w szelkach. Są oddalone od uszu i nie ciągną za szyje. Dzięki temu uszy psa są wolne i nie są aż tak narażone na skaleczenia i przetarcia.

Kąpanie psa Beagle zaleca się tylko w razie takiej potrzeby. Psy z instynktem myśliwskim uwielbiają tarzać się w błocie, ziemi i przeciskać się w miejscach najbardziej zabrudzonych. Jeśli pies jest bardzo brudny - musimy go umyć szamponem do krótkiej sierści. Można nałożyć odżywkę, która uwydatni naturalny blask włosa. Nieodłącznym elementem kąpieli jest wysuszenie psa do ostatniej kropli wody, by był całkowicie suchy. Jak wiemy, niedosuszony pies może łatwo się przeziębić.

Jeśli pies sam nie zdziera swoich pazurów musimy mu je sami skrócić. Przeważnie jednak naturalnie się ścierają ze względu na dynamiczne poruszanie się psa, szybkie bieganie i wzmożoną aktywność. W wypadku silnego odkładania się kamienia nazębnego, konieczne może się okazać usunięcie go przez weterynarza.

Przydatne akcesoria

Akcesoria, które będą niezbędne przy posiadaniu psa rasy Beagle to na pewno odpowiednia smycz i szelki. Z tego względu, że psy dużo się ruszają, a spacery to nieodłączny element ich życia.

Zabawa to idealny pomysł na spędzenie czasu z psem. Beagle uwielbia atrakcje w postaci zabawek. Szarpaki, piłki, pluszaki, gryzaki, każda z tych opcji usatysfakcjonuje Twojego pupila! Warto nabyć zabawkę do aportowania.

Jak już wiemy, Beagle nie lubią samotności. Z nudów potrafią rozdrapać i rozszarpać pół naszego mieszkania, aby dać im świetne zajęcie polecamy LickiMat’y. Pozostawiając psa samego w domu nałóżmy na matę mokrą, bądź suchą karmę, a pies będzie próbował wylizać ją z wąskich szczelin maty. Skupi to jego uwagę i zajmie dużo czasu. Nie będzie wtedy myślał o nudzie i samotności.

Jeśli chodzi o pielęgnację to podajemy produkty, które na pewno przydadzą się we wspólnym życiu z Beaglem. Zwracamy ponownie uwagę na dbanie o uszy oraz krótką sierść psa.