Chart afgański

Chart afgański to pies pod każdym względem wyjątkowy. Należy on do najstarszych ras psów, która zgodnie z legendami pochodzi od szakala. Pierwsze ślady udomowienia tej rasy pochodzą sprzed 2000 lat. Współczesne charty różnią się od tych pierwotnych, ale wciąż zachwycają pod każdym względem. Inne nazwy tej rasy to pies kabulski, afghan hound albo po prostu afgan. Co trzeba wiedzieć o rasie chart afgański? Co ją wyróżnia? Dla kogo to świetny pies?

Chart afgański to pies myśliwski

Niech piękne włosy i miły pysk Cię nie zmylą. Charty afgańskie to bezwzględne psy myśliwskie, które doskonale radzą sobie na otwartym terenie. Psy tej rasy mają silny instynkt myśliwski. Nadają się do polowania na dużą zwierzynę. Dorosłe osobniki rasy chart afgański były pierwotnie wykorzystywane do polowań na pantery śnieżne.

Charty długowłose pochodzą z Afryki Północnej. Z niej trafiły do Wielkiej Brytanii, w której powstał pierwszy klub hodowców. W Europie nie wykorzystuje się ich już do polowań, ale w krajach pustynnych wciąż są one traktowane jako psy pracujące i polujące na dużą i groźną zwierzynę. Długa sierść pozwala tym psom dobrze znosić nawet zimne pustynne noce, ale równocześnie nie przeszkadza ona w swobodnym poruszaniu się czworonoga.

Pielęgnacja sierści charta afgańskiego

Rasa chart afgański zwraca na siebie uwagę jedwabistą sierścią. Jest ona przyjemna w dotyku i technicznie rzecz biorąc, jest ona złożona z włosów, a nie z prawdziwej sierści. Charty te nie mają szorstkiego podszerstka, ale wyłącznie długi włos. Może on być wykorzystywany do wyrobu delikatnych szali oraz koców. Kiedyś cieszyły się one dużym uznaniem i były traktowane jako bardzo cenny przedmiot. Obecnie są one zdecydowanie rzadziej spotykane i wiele osób nawet nie wie o istnieniu przędzy z jedwabistej psiej sierści.

Pielęgnacja psa tej rasy nie jest łatwa. Wymaga ona bardzo dużej regularności. By włos prezentował się ładnie, pies powinien być kąpany raz w tygodniu w dobrze dobranych kosmetykach. Szczególnie polecane są te z proteinami jedwabiu, choć warto też wybierać te z dodatkiem kreatyny. Długiej szaty nie należy nigdy czesać na sucho. Psy te powinny być rozczesywane wyłącznie po kąpieli po wcześniejszym lekkim wysuszeniu włosów.

W przypadku wyboru szczeniaka nie można określić, jak dokładnie będzie wyglądała jego szata. Duży wpływ na jej stan mają geny przekazywane przez przodków. Niezwykle ważna jest również prawidłowa pielęgnacja włosów - z uwzględnieniem zachowania odpowiedniej częstotliwości higieny oraz stosowaniem dobrych kosmetyków. Do tego dochodzi też wiązanie włosów np. na uszach po to, by ochronić je przed mimowolnym pogryzieniem podczas spożywania przez psa posiłków. Przed tym chronią też snoody, czyli specjalne "golfy", których zadaniem jest ochrona długich uszu przed pojawieniem się na nich kołtunów. Warto wiedzieć, że miłośnicy rasy zwracają ogromną uwagę na włosy na afgańskich uszach, ze względu, że właśnie one najwolniej rosną. Jeśli, więc zostaną przez przypadek skołtunione lub z jakiegokolwiek powodu trzeba będzie obciąć włosy na nich... to trzeba się liczyć z tym, że straty będą odrabiane bardzo długo.

Aktywność fizyczna dla afgana

Charty afgańskie to przede wszystkim... charty. Nie można więc mieć wątpliwości, że potrzebują one sporo ruchu w otwartym terenie. Cechą charakterystyczną tej rasy jest zamiłowanie do ruchu na wolnym powietrzu. To psy, które kochają wiatr we włosach.

Stąd też biorą one udział w wyścigach torowych tzw. coursingach. Są one regularnie organizowane również w Polsce. Odbywają się one na specjalnych torach, po których psy rasy chart afgański biegają w pogoni za sztucznym wabikiem. Ich wrodzony instynkt myśliwski wystarczy do tego, by pies poczuł zew natury i ruszył za uciekającym celem.

Charakter charta afgańskiego

Charakter chartów afgańskich nie należy do prostych. Zdecydowanie nie powinien to być dla nikogo pierwszy pies, bo jego ułożenie należy do wyjątkowo trudnych. Niezależny charakter, silny instynkt myśliwski i wysokie wymagania pielęgnacyjne sprawiają, że jest to rasa dla miłośników psów, którzy wiedzą jak poprawnie ułożyć psa. Bardzo ważne jest to, że w szkoleniach afganów należy stosować wyłącznie pozytywną dyscyplinę. To nie jest rasa, która słynie ze ślepego wykonywania poleceń przewodnika.

Charty tej rasy mają dość szorstkie podejście. Nie należy więc spodziewać się wielu czułości z jego strony. Trzeba jednak zaznaczyć, że chart afgański to pies, który ufa swojemu przewodnikowi, może zbudować z nim silną więź opartą na zaufaniu. Nie zmienia to jednak faktu, że ten duży pies jest nieufny wobec obcych osób, co w niektórych sytuacjach może objawiać się szczekaniem i płochliwością.

Psy rasy chart afgański dobrze znoszą inne zwierzęta. Lubią towarzystwo, co jest związane z tym, że pierwotnie polowały one wyłącznie w parach. Stąd też warto wybierać je jako towarzystwo dla innych zwierząt domowych. Wśród hodowców tej rasy panuje nawet przekonanie, że charty afgańskie najlepiej rozwijają się i czują się w grupie. Stąd też wielu ich właścicieli nie poprzestaje na pojedynczych okazach, ale decyduje się przynajmniej na dwa.

Chart afgański a wzorzec FCI

To jak powinien wyglądać idealny przedstawiciel rasy chart afgański, zostało szczegółowo opisane we wzorcach rasy przygotowanych przez związek kynologiczny. Pies chart afgański powinien mieć cechy według wzorca 228, sekcja 10, czyli charty. Zgodnie z tymi założeniami, dorosła suka powinna mieć w kłębie 63 69 cm, a samiec 68 - 74 cm. Dorosły pies tej rasy nie powinien ważyć więcej niż 30 kg.

Jeśli chodzi o wysokość w kłębie, to warto zauważyć, że współcześnie hodowane osobniki są wyższe, niż te sprzed kilkudziesięciu lat. Wzorzec dopuszcza różne kolory szaty chartów afgańskich. Dopuszczalne są więc wszelkie odcienie od bieli, poprzez domino, złoto, pręgowane, błękitne, aż po czarne z białymi znaczeniami. Psy tej rasy w ciemnym kolorze są najbardziej popularne i najłatwiej je spotkać, co jest wynikiem tego, że ciemna szata jest genem dominującym.

Długość życia afganów to około 12 lat. Warto jednak wiedzieć, że są osobniki rasy chart afgański, które dożywają nawet do 16 lat.