Jak widzi pies? Pole widzenia, wrażliwość na ruch i światło

Psy widzą świat z zupełnie innej perspektywy niż ludzie. Postawa wyprostowana, którą przyjmuje człowiek, pozwala dostrzec znacznie więcej obiektów znajdujących się na bliższym i dalszym planie. Czworonogi nie potrafią dostrzec zbyt wielu szczegółów na horyzoncie, jednak mają pewną dość istotną przewagę nad człowiekiem – szersze pole widzenia. Obszar, który możemy ogarnąć wzrokiem, obejmuje 180°, natomiast u psów jest to od 240° do około 270°. Wynika to z faktu, że psie oczodoły są często rozmieszczone niemalże po obu stronach czaszki. To dlatego pies nie zawsze odwraca głowę w kierunku opiekuna, ponieważ znajduje się on w polu jego widzenia.

Psi wzrok jest również wyczulony na ruch. Widać to doskonale w zachowaniu niektórych ras. Owczarki dostrzegają najmniejsze poruszenie w stadzie, a psy myśliwskie bezbłędnie śledzą tor ruchu ustrzelonych ptaków i potrafią zlokalizować miejsce ich upadku. Pies dostrzega poruszający się obiekt ze sporej odległości, podczas gdy postacie stojące w bezruchu zupełnie ignoruje.

Wiele osób zastanawia się, czy psy widzą obraz na ekranie telewizora. Potrafią go dostrzec, jednak zupełnie inaczej go odbierają. W naszym odczuciu odtwarzanie jest płynne, ale psy widzą przede wszystkim migotanie. Dlatego większość czworonogów po prostu nie interesuje się przerywanym obrazem.

Jak psy widzą kolory?

Jeszcze w ubiegłym stuleciu panowało przekonanie, że psy widzą świat wyłącznie w odcieniach szarości. Jednak badania przeprowadzone w latach 80. XX wieku przez amerykańskich naukowców pokazały, że nasi czworonożni przyjaciele potrafią rozróżniać niektóre barwy, choć dostrzegane przez nich spektrum kolorów jest ograniczone. Wynika to z mniejszej liczby receptorów wrażliwych na barwy. W praktyce wygląda to tak, że człowiek rozróżnia kilka milionów kolorów, a pies dostrzega głównie odcienie żółtego i niebieskiego. Zielony i pomarańczowy odbiera jako żółty, fioletowy widzi jako niebieski, natomiast w psim postrzeganiu czerwień jawi się jako kolor ciemnoszary lub czarny. Oczywiście w odbieraniu kolorów bierze udział również mózg, dlatego prawdopodobnie nie uda się posiąść pełnej wiedzy na temat postrzegania barw przez psy.

Dzięki dostępnej wiedzy wiadomo jednak, że psom najlepiej kupować zabawki w kolorze niebieskim lub żółtym. Natomiast czerwone akcesoria, które my odbieramy jako jaskrawe i rzucające się w oczy, są dla naszego pupila słabo widoczne.

Jak widzi pies w nocy?

Psie oko doskonale widzi kształty i ruch w półmroku. Wynika to ze specyficznej budowy oczu. Przede wszystkim w oczach psa znajduje się dużo fotoreceptorów odpowiedzialnych za widzenie przy słabym oświetleniu. Co więcej, za siatkówką czworonogów znajduje się tzw. makata odblaskowa, dzięki której wyłapują one znacznie więcej fotonów niż człowiek. To właśnie ten element powoduje, że na zdjęciach wykonywanych z fleszem psie oczy mienią się zielonym lub żółtym światłem.

Kolejnymi cechami fizjologicznymi, które przystosowują psy do widzenia w ciemności, są spora soczewka oraz duża powierzchnia rogówki. Dzięki temu oko może skupiać znacznie więcej światła. To właśnie dlatego psy doskonale radzą sobie po zmroku – bez problemu poruszają się w ciemnym mieszkaniu lub parku.

Jak widzi pies? Ostrość widzenia

Pies ma przewagę nad człowiekiem pod względem pola widzenia oraz funkcjonowania po zmroku. Ostrość widzenia czworonogów jest jednak znacznie mniejsza. U psa mięśnie, które przystosowują oko do ostrego widzenia, nie są tak dobrze rozwinięte. W praktyce oznacza to, że może on tylko nieznacznie zmienić kształt soczewki i wyostrzyć obraz.

Co ciekawe, amerykańscy naukowcy dowiedli, że psy mogą zmagać się z wadami wzroku, które są powszechne u ludzi. Na przykład owczarki niemieckie i rottweilery mają predyspozycję do krótkowzroczności, co oznacza, że wyraźnie widzą przedmioty w pobliżu, jednak dalszy plan pozostaje dla nich rozmyty. Z kolei charty często bywają dalekowidzami, co oznacza, że doskonale widzą z oddali, jednak nie zauważają obiektów znajdujących się w pobliżu. U czworonogów trudno jednak zdiagnozować wadę wzroku i ją skorygować.