Pinczer średni

Psy rasy pinczer średni towarzyszą człowiekowi od wielu lat. W zależności od tego, w jaki sposób zostanie wychowany czworonóg, będzie miał on nieco inne cechy charakteru. Pinczer średni uwielbia psie sporty, jest niezwykle żywiołowy, skory do zabawy, podatny na szkolenie. Wyróżnia go silny instynkt łowiecki. Świetnie sprawdza się jako pies stróżujący. Wspaniale nadaje się na pierwszego czworonożnego przyjaciela. Jeśli opiekun zadba o odpowiednie wychowanie, to pinczer będzie psem opanowanym i pokornym. Psy rasy pinczer średni mocno przywiązują się do swoich bliskich, przez to dosyć kiepsko znoszą samotność. Pinczer potrzebuje ruchu i różnorodnych ćwiczeń.

Nieco o historii pinczera średniego i jego wyglądzie

Nikt nie ma pewności, skąd tak naprawdę wzięły się psy rasy pinczer średni, chociaż nie brakuje teorii na ten temat. Oczywiście wraz z upływem czasu pojawiło się ich wiele. Można śmiało powiedzieć, że pinczer średni należy do jednych z najstarszych ras psów. Potwierdzają to zapiski z czasów średniowiecznych. Mówi się nawet, że pinczery to psy myśliwskie, ściśle związane z terierami. Początkowo pinczery średnie były czworonogami pełniącymi rolę stróżów. Ich głównym zadaniem było strzeżenie domostwa i odstraszanie potencjalnych zagrożeń, w tym szkodników typu szczury.

Z czasem opracowano w wzorzec rasy, który stosuje się niezmiennie do dnia dzisiejszego. Miało to miejsce w roku 1880. Musiało minąć aż 15 lat, aby pojawił się pierwszy klub pinczera. Czasy świetności tych psów nie trwały długo. Na skutek działań wojennych doszło do ich niemalże całkowitego wyginięcia. Dopiero w drugiej połowie XX wieku podjęto próby odbudowy rasy. Pomimo upływu tak wielu lat pinczer niemiecki nie cieszy się popularnością. Większość osób interesuje się innymi psami, więc trudno spotkać na ulicy pinczery średnie.

Głowa pinczera jest specyficznie wydłużona, mocna. Ma duże i szerokie uszy przypominające kształtem literę V. Warto wiedzieć, że początkowo psy rasy pinczer średni były okaleczane, przycinano im uszy. Na szczęście zakazano tego. Charakterystyczną cechą pinczerów są ich szablaste lub sierpowate ogony. Psy tej rasy cechuje gęsta i krótka sierść. Najczęściej ma zabarwienie czarno-brązowe. Pinczer średni może być również cały brązowy lub rudy (pinczer miniaturowy). Wiele osób porównuje pinczera średniego do pomniejszonej wersji dobermana z oklapniętymi uszami. W zależności od rozmiaru, występuje pinczer miniaturowy i pinczer średni.

Obecnie większą popularnością cieszą się pinczery miniaturowe, czyli tak zwane ratlerki. Wielkość dorosłego osobnika płci męskiej i damskiej niczym się nie różni (uzyskują między 45 a 50 cm). Szata pinczerów jest bardzo krótka, psy tej rasy mają brązowe oczy. Atletyczna budowa w połączeniu z lekkim chodem, wręcz eleganckim sposobem poruszania się, przekłada się na bardzo efektowny wygląd psa rasy pinczer średni.

Jaki charakter mają psy rasy pinczer średni?

Każdego psa coś wyróżnia, niezależnie od rasy. W przypadku pinczerów średnich można mówić o dużej żywiołowości. Jeśli ktoś szuka czworonoga, który będzie spokojny, to niestety może się rozczarować. Jeśli nie zapewni się pinczerowi ruchu, nie zaspokoi jego potrzeb umysłowych, to stanie się trudny do poskromienia. Uwielbia zabawę, cechuje go wytrwałość. Ma jednak skłonność do szybkiego nudzenia się i frustracji. Psy tej rasy potrzebują aktywności zarówno fizycznej, jak i umysłowej. O pinczerach można powiedzieć, że są bardzo towarzyskie i lubią przebywać ze swoim ukochanym właścicielem.

Pinczer średni lubi pieszczoty, ale nie należy z nimi przesadzać. Zdecydowanie bardziej woli spożytkować swoją energię podczas zabawy niż leżenia na kanapie. Nie ma też problemu z nauką, bo uczy się bardzo chętnie i szybko. Jest inteligentny i otwarty na współpracę. Nie ma zbyt silnego instynktu łowieckiego, chociaż dawniej dobrze sprawdzał się jako pies do łowienia szczurów lęgnących się w oborach.

Co warto wiedzieć o pinczerach średnich?

Pinczer niemiecki wyróżnia się opanowaniem, odwagą i pewnością siebie. Jest śmiały i jednocześnie nieufny, zdystansowany wobec obcych. Świetnie nadaje się na stróża, jest bardzo czujny. Trzeba mieć na uwadze to, że pinczery nie są hałaśliwe. Zaczynają szczekać tylko w momencie, gdy mają ku temu powód. Minusem może być skłonność do uciekania i włóczenia się. Przy odpowiednim wychowaniu możliwe staje się wyeliminowanie tego problemu. Wymaga to oczywiście właściwej tresury.

Pinczery nie mają tendencji do niszczenia, ale jeśli będą znudzone i sfrustrowane, to niestety może się to zmienić. Jeśli pinczer średni wychowuje się razem z kotem lub innym psem, to nie ma problemu z tym, aby zwierzęta dobrze się tolerowały.

Gorzej jest z obcymi psami, pinczery są skłonne do wdawania się w bójki, nie są zbyt przyjaźnie nastawione do innych. Kluczową kwestią staje się tutaj zadbanie o odpowiednią socjalizację. Jako że pinczer niemiecki jest opanowany, wesoły i skory do zabawy, to świetnie sprawdza się w domu z dziećmi. Rodzice powinni zawsze mieć pod kontrolą zabawę dziecka z czworonogiem, nawet jeśli nie stanowi on potencjalnego zagrożenia. Niedopuszczalne jest przeszkadzanie psu podczas odpoczynku, traktowanie go jako zabawki lub dokuczanie mu.

Pinczery niezbyt nadają się dla osób starszych, które mają ograniczone możliwości ruchowe, bo psy tej rasy wymagają dużej aktywności fizycznej.

Czym żywić psy rasy pinczer średni? Jak je pielęgnować?

Pies zdrowy, to pies szczęśliwy. Duży wpływ ma na to sposób żywienia. Pinczer średni może być karmiony gotową karmą suchą lub mokrą. Sprawdzi się również domowe jedzenie. Psy tej rasy nie są łakome ani wybredne. Istotne będzie to, aby wraz z pokarmem dostarczyć odpowiednią ilość składników odżywczych, potrzebną do zachowania zdrowia. Pinczery są dosyć odporne na choroby.

Trzeba jednak liczyć się ze skłonnością do chorób przyzębia, dysplazji stawów biodrowych, zapadaniem tchawicy i cukrzycy. Pielęgnacja pinczera średniego nie jest problematyczna ze względu na jego bardzo krótką sierść. Wystarczające będzie szczotkowanie go, ale nie trzeba robić tego często.