Labradoodle

Labradoodle to pies, który powstał z połączenia pudla królewskiego z labradorem retrieverem. Zwierzak ten, choć z pewnością prezentuje się wyjątkowo przyjaźnie, budzi wiele kontrowersji wśród hodowców i nie podlega skonkretyzowanym standardom FCI. Czym wyróżniają się przedstawiciele tej hybrydowej rasy?

Historia psa rasy labradoodle

Jak wspomnieliśmy wyżej, australijski labradoodle jest mieszanką labradora retrievera i pudla królewskiego, stworzoną w Australii przez Wally'ego Conrona. Podstawowym założeniem, jakie miał twórca rasy labradoodle było stworzenie zwierzęcia, które będzie wyróżniać się hipoalergiczną sierścią (tę cechę przypisuje się pudlom) z wysokim stopniem inteligencji, jaki można zaobserwować u wielu przedstawicieli retrieverów. Co za tym idzie, twórca rasy chciał stworzyć idealnego psa dla osób, które nie mogą posiadać czworonogów innych ras z uwagi na silne alergie.

Australijski labradoodle jest hybrydą, która nie została uznana przez FCI. Nie chodzi jednak o to, że poczynania twórcy tej rasy nie przypadły federacji do gustu. Podejście samego Wally'ego Conrona charakteryzowało się bowiem dużą wiedzą i świadomością tego, że aby mieć pewność co do cech (zarówno wyglądu, jak i charakteru) uzyskiwanych osobników, należy krzyżować zwierzęta w pierwszej linii. Oznacza to ni mniej ni więcej, że kolejne psy rasy labradoodle powinny pochodzić od rodziców będących rodowodowymi przedstawicielami pudla królewskiego i labradora retrievera. W przypadku hybryd, w drugiej linii trudno jest mieć pewność zarówno co do powstawania mutacji prowadzących do chorób, jak i co do tego, jakimi cechami charakteru będą wyróżniać się te zwierzęta. Świadomość takiego stanu rzeczy miał twórca rasy australijski labradoodle, dlatego też wielopokoleniowe australijskie labradoodle pochodzą od sprawdzonych rodziców rasowych.

Niestety, popularność tej hybrydy sprawiła, że powstało wiele pseudohodowli, które nie przestrzegają reguł tworzenia tego rodzaju krzyżówek. To sprawia, że wiele zwierząt pochodzących z właśnie takich niesprawdzonych miejsc cierpi na poważne zaburzenia genetyczne, które mogą sprawić, że życie psiaka będzie naznaczone cierpieniem.

Oprócz psów rasy australijski labradoodle, istnieje także europejski labradoodle, jednak to temu pierwszemu bliżej jest do pierwowzoru. Hodowcy ze Starego Kontynentu dopuszczają się niejednokrotnie wprowadzania na tyle daleko idących zmian w stosunku do pierwowzoru (np. krzyżują pudla z innymi odmianami retrieverów, nie tylko z labradorem), że zarówno wygląd, jak i charakter zwierząt zdecydowanie różni się od tego, do którego dążył twórca rasy.

Rasa labradoodle - wygląd, sierść psa, rozmiary

Choć FCI nie uznało tej rasy, powstały pewne wzorce, które pochodzą m.in. ze Stanów Zjednoczonych, gdzie pies rasy labradoodle został uznany przez Continental Kennel Club. Można wskazać na trzy rozmiary labradoodli:

labradoodle miniaturowy, które mierzą nie więcej niż 30-40 cm w kłębie i ważą od 6 do maksymalnie 12 kg,
labradoodle średni, osiągające od 41 do 50 cm w kłębie i ważące od 12 do 23 kg,
labradoodle standardowy, mierzące od 51 do nawet 66 cm wysokości w kłębie i ważące od 23 do 45 kg.

Jak widać, wśród zwierząt tych króluje różnorodność. Nie ma znaczenia, czy zwierzak mierzy 30 cm, czy 66 cm - wciąż może być zaliczany do labradoodli. Dzieje się tak między innymi dlatego, że krzyżując osobniki dwóch różnych ras trudno jest w 100% przewidzieć efekt, jaki się uzyska. Wskazać można jednak na pewne pożądane cechy wyglądu labradoodli.

Jeśli chodzi o sierść jaką posiada pies rasy labradoodle, tutaj także bardzo trudno jest określić, jakim wyglądem będzie charakteryzował się zwierzak. Z jednej strony mamy geny i sierść pudla królewskiego, który nie linieje zbyt dużo, a z drugiej - labradora, który charakteryzuje się dość intensywną utratą sierści. W efekcie możemy uzyskać szczenię o pofalowanej, niezbyt wypadającej sierści lub wręcz przeciwnie: zwierzaka, którego kręcone włosie można znaleźć dosłownie wszędzie. Zasadniczo jednak uznaje się, że sierść labradoodli powinna przypominać runo bądź wełnę. W pierwszym przypadku zwierzak przypomina owcę, a w drugim - jest to włosie do złudzenia przypominające sierść pudla.

Umaszczenie labradoodli może występować w jasnych, biszkoptowych barwach, a także w odcieniach brązu, a nawet czerni. Ich oczy są duże i okrągłe, a uszy zwisające. Dość duży, kwadratowy nos osadzony jest na stosunkowo krótkiej kufie.

Zdrowie labradoodle

Jeśli chodzi o zdrowie labradoodli, niestety należą one do zwierząt dość chorowitych. Jako hybryda dwóch ras, zwierzaki te łączą w sobie najczęściej występujące schorzenia tychże. Oczywiście, nie jest regułą, iż labradoodle musi chorować, jednak obciążenie genetyczne jest znaczące. Warto przy tym pamiętać, że właściciele wyspecjalizowanych hodowli dążą do usunięcia większości genetycznych schorzeń, jakie mogą się pojawić u labradoodli. Czynią to poprzez dobór starannie wyselekcjonowanych, wolnych od wad, które można wykryć za pomocą badań u rodziców.

Wśród schorzeń, na które narażone są zwierzaki tej rasy, należy wymienić dysplazję stawów biodrowych, choroby oczu oraz choroby tarczycy. Pierwszy tym wymienionych wyżej chorób dotyka w szczególności labradoodli o standardowych rozmiarach. To schorzenie może dotknąć przedstawicieli większości dużych ras, zatem nie jest zaskoczeniem, że bez odpowiedniej dbałości o stawy - również labradoodle mogą cierpieć z powodu dysplazji. Jeśli zaś chodzi o choroby oczu, zwierzaki tej rasy może dotknąć np. postępujący zanik siatkówki czy innego rodzaju nieprawidłowości.

Dodatkowo, sporym problemem jest to, że kufy pudli i labradorów różnią się między sobą szerokością i długością. Co za tym idzie, przedstawiciele rasy hybrydowej mogą mieć skłonności do wad zgryzu.

Warto nadmienić, że psy rasy labradoodle pochodzące z dobrych hodowli są najczęściej pozbawione wspomnianych chorób. Oprócz nich, zwierzaki te wyróżniają się dobrym zdrowiem i są silne i aktywne.

Charakter labradoodle

Jeśli chodzi o charakter, labradoodle są naprawdę sympatycznymi zwierzakami, które przypadną do gustu wielu osobom. Przyjazne usposobienie sprawia, że zwierzęta te z równą radością przyjmują obcych co domowników. Co za tym idzie - labradoodle nie sprawdzi się w roli psa stróżującego, bowiem dzięki usposobieniu retrievera - co prawda zachowuje czujność, jednak rzadko reaguje nieufnie na widok osób, których nie zna. Zwierzaki te dobrze dogadują się również z dziećmi, choć mogą wykazywać się mniejszą cierpliwością w stosunku do wyjątkowo nimi zainteresowanych maluchów niż przeciętny labrador. W takiej sytuacji labradoodle poszuka możliwości odseparowania się od dziecka, tym samym dając znać, że nie ma ochoty na dalszą wspólną zabawę.

Warto jednak pamiętać, że obydwie rasy, od których pochodzi labradoodle, to psy myśliwskie. Co za tym idzie, zwierzaki te wyróżniają się nie tylko dużą potrzebą ruchu, ale również silnym instynktem łowieckim, który może skończyć się nieplanowaną ucieczką zwierzęcia w pogoni za dostrzeżonym podczas spaceru królikiem czy sarną. Zasadniczo jednak, ta rasa psiaków z kręconym włosiem nie jest szczególnie trudna w prowadzeniu. Choć trudno przewidzieć, jakimi dokładnie cechami będzie charakteryzował się labradoodle, w większości przypadków są to wyjątkowo sympatyczne i otwarte psiaki. Dość dobrze dogadują się z innymi zwierzętami, choć w przypadku labradoodli, które nie miały możliwości zapoznać się z kotami - zwyciężyć może ich instynkt łowiecki. Dlatego też przy braku pewności co do reakcji pupila, lepiej jest nadzorować interakcje psa i kota przez pewien czas. Jeśli zaś chodzi o kontakty z innymi psami - zdecydowana większość labradoodli cieszy się na możliwość spędzenia czasu z innym przedstawicielem tego samego gatunku.

Warto pamiętać, że ta rasa hybrydowa pochodzi od pudla królewskiego i labradora retrievera i trudno jest w 100% przewidzieć, które cechy charakteru okażą się przeważające. Na szczęście, bez względu na to, która z ras będzie królować - zasadniczo uważa się, że przedstawiciele labradoodli nie wykazują agresji i innych negatywnych cech.

Pielęgnacja labradoodle

Sierść psów rasy labradoodle wyróżnia się ciekawą strukturą. Pielęgnacja tych zwierzaków jest w dużej mierze uzależniona od tego, które cechy okażą się przeważające. Jeśli psiak nie linieje zbyt mocno, wystarczy wyczesywać go co kilka dni, głównie po to, by usunąć z sierści osiadły na niej pył i kurz.

Jako bliscy krewni retrieverów, przedstawiciele rasy labradoodle mogą także okazać się wielkimi wielbicielami kąpieli - nie zawsze w czystych zbiornikach wodnych. Warto zatem przygotować się, że ten zwierzak może wymagać zdecydowanie częstszych kąpieli w porównaniu z przedstawicielami mniej wodolubnych ras.

Dodatkowo, należy pamiętać o regularnym czyszczeniu kącików oczu zwierzaka oraz jego uszu. Jako że labradoodle posiadają zwisające uszy pokryte sierścią, są one wyjątkowo narażone na różnego rodzaju zakażenia, a w połączeniu z miłością do pływania - okazjonalne infekcje uszu przy braku prawidłowej pielęgnacji są niemalże pewne.

W jakich domach odnajdzie się labradoodle?

Labradoodle to wyjątkowo przyjazny zwierzak, który ma jednak swoje wymagania. Przede wszystkim, są to bardzo aktywne psiaki, które potrzebują sporej dawki ruchu. Co za tym idzie, są one odpowiednim wyborem dla miłośników psów, które uwielbiają towarzyszyć właścicielowi podczas różnego rodzaju aktywności.

Przedstawiciele tej rasy odnajdą się doskonale również tam, gdzie są dzieci lub inne zwierzęta. Labradoodle uwielbiają towarzystwo i są niezwykle skore do zabawy, dzięki czemu te psiaki o wyglądzie niedźwiadków przypadną do gustu niejednemu maluchowi.

Nie oznacza to oczywiście, że rasa ta jest zupełnie bezproblemowa. Jeśli nie zapewnimy psiakowi odpowiedniej dawki ruchu, może okazać się, że ma on niszczycielskie tendencje. Podobnie zresztą wygląda kwestia w przypadku wielogodzinnego pozostawania w domu samemu: sfrustrowany, tęskniący za właścicielem pies może niszczyć meble albo szczekać. To oznacza, że labradoodle nie będzie najlepszym wyborem dla osób zapracowanych, spędzających poza domem wiele godzin.

Zalety i wady labradoodli

Jak przy każdej rasie, również w przypadku labradoodli można wskazać na wiele zalet, ale również pewne wady tych psiaków. Wśród zdecydowanych plusów posiadania tego zwierzaka nie można zapominać o:

wyjątkowym wyglądzie - labradoodlom zdecydowanie nie można odmówić uroczego wyglądu. Przypominająca baranka czy niedźwiadka sierść oraz sympatyczny pyszczek sprawiają, że wiele osób uśmiecha się na widok takiego psiaka;
przyjaznym usposobieniu - zwierzęta tej rasy uwielbiają wręcz wszystkich ludzi, a także kontakt z innymi zwierzętami. Co za tym idzie, są odpowiednim wyborem szczególnie dla osób, które prowadzą bogate życie towarzyskie i w ich domach często pojawiają się goście. Taka sytuacja z pewnością nie będzie stresująca dla labradoodla;
uwielbieniu do aktywności fizycznej - zwierzaki tej rasy są z pewnością bardzo dobrym wyborem dla wielbicieli wszelkiej maści aktywności fizycznej. Chętnie towarzyszą właścicielowi w joggingu czy długich spacerach;
sierść - nie jest to reguła, jednak co najmniej część labradoodli należy do czworonogów nieliniejących. To zdecydowana zaleta dla osób, które poszukują przyjaznego alergikom zwierzaka, który nie pozostawia na wszelkich powierzchniach dużej ilości sierści.

Oczywiście, labradoodle mają również swoje wady. Są to między innymi:

ryzyko wystąpienia dysplazji stawów - jako że labradoodle pochodzą od retrieverów, są dość mocno narażone na wystąpienie dysplazji. Co za tym idzie, nie będą dobrym wyborem do wysokich bloków bez windy;
dość silny instynkt łowiecki - w związku z tym, że obydwie rasy tworzące tę hybrydę są rasami myśliwskimi, labradoodle cechuje się dość silnym instynktem łowieckim. To sprawia, że zwierzak ten może mieć tendencję do ucieczek w pogoni za zwierzyną;
potencjalne niszczycielstwo - labradoodle wymagają sporej aktywności, a także dużej dawki uwagi. Dlatego też warto wziąć pod uwagę, że pozostawione same sobie zwierzaki mogą wykazywać się tendencją do niszczenia domowego wyposażenia.

Jak widać, większość z wad wynika głównie z niedopasowania charakteru właściciela i zwierzaka. Dlatego też zanim zakupi się konkretnego psa, warto zapoznać się z opisem danej rasy.

Szczenięta rasy labradoodle - cena

Szczeniaki labradoodli nie należą do tanich, a ich cena waha się w okolicach 6 do 9 tysięcy złotych. Wynika to między innymi z tego, że hodowli jest po prostu niewiele, a popyt na szczenięta tej rasy - duży. Istnieje szansa, że wraz z pojawieniem się kolejnych hodowli cena spadnie, jednak póki co - za zdrowe szczenię trzeba zapłacić dość wygórowaną cenę.

Wybierając szczenię, warto sprawdzić, czy hodowca posiada certyfikat ASD. Daje on gwarancję, że zwierzak pochodzi od dokładnie przebadanych, w pełni zdrowych rodziców, a hodowca ma na uwadze również dobro zwierząt. Jeśli cena za zwierzę jest wyjątkowo niska, warto zastanowić się nad przyczyną takiego stanu rzeczy - zazwyczaj atrakcyjne ceny oferują hodowle, które nie posiadają odpowiednich certyfikatów, a co za tym idzie - nie mogą zagwarantować, że szczeniak będzie wolny od wad genetycznych.