Pchły u psa – jak skutecznie się ich pozbyć?

Jak wyglądają pchły?

Pchła wygląda niepozornie. Jest małą ciemnobrązową kuleczką o średnicy od 1 do 4 mm, jednak to, co sprawia, że jest jednym z bardziej uciążliwych pasożytów, to umiejętność skakania nawet na wysokość 1 metra oraz szybkość, z jaką się rozmnaża. Samica znosi codziennie nawet do 50 jaj. Dlatego tak ważne jest niezwykle staranne pozbywanie się pchlich jajeczek z psiej sierści oraz wszystkich przedmiotów, z którymi ma kontakt.

Pchły nie lubią światła, dlatego najlepiej szukać ich w miejscach takich jak uszy, ogon, brzuch i pachwiny, choć można je znaleźć też spacerujące po pyszczku pupila, szyi czy grzbiecie, a nawet na posłaniu czy dywanie.

Skąd się biorą pchły u psa?

Zwierzę może złapać pchłę na spacerze. Wystarczy kilka minut, żeby przeszła z nosiciela, którym może być inny pies lub dziko żyjące zwierzę, np. wiewiórka czy królik. Czasem wystarczy nawet przebywanie w miejscu, w którym bytuje nosiciel. Człowiek też może „przynieść” pchły do domu, np. na butach czy ubraniu.

Jak rozpoznać, że pies ma pchły?

Pies, który ma pchły, zachowuje się charakterystycznie. Oto przykładowe objawy:

uporczywe i częste drapanie się jest najłatwiejszym do wychwycenia symptomem, ale niestety pojawia się w momencie, gdy pchły już zadomowiły się w sierści i na posłaniu naszego pupila,
drapanie uszu,
pojękiwanie,
rozdrapane rany, plamy, przebarwienia pod sierścią,
stany zapalne,
wzmożone gubienie sierści, plackowate łysienie,
anemia – to skrajny objaw wynikający z ogromnej liczby pcheł na psim ciele.

Regularne sprawdzanie sierści i czesanie jej grzebieniem przeciwpchelnym to jeden z lepszych sposobów profilaktyki. Jeżeli podczas przeglądu z sierści zaczną wypadać czarne punkciki, najpewniej będą to jaja pcheł lub pchły.

W diagnozie pomocne są specjalne testy na obecność pcheł, które sprawdzają sierść pod kątem obecności jaj tego pasożyta.

Sposoby na pchły u psa

Pierwszą i najlepszą metodą na pchły u psa jest profilaktyka. Bardzo ważne jest, aby możliwie jak najczęściej, szczególnie w okresie od wiosny do wczesnej jesieni, przeglądać sierść pupila. Jeżeli nie przepada za czesaniem, z pewnością zaakceptuje głaskanie i dotykanie, podczas którego można przejrzeć najchętniej zasiedlane przez pchły miejsca, czyli uszy, brzuch i okolice ogona.

Preparaty chemiczne pod różnymi postaciami to kolejna metoda profilaktyki przeciwpchelnej. Są to:

krople przeciw pchłom, które oprócz składników odstraszających pchły i kleszcze często zawierają także naturalne olejki i witaminy, które dodatkowo nabłyszczają sierść i ułatwiają jej rozczesywanie. Aplikuje się je na skórę na karku zwierzęcia średnio co 3–4 tygodnie, w zależności od preparatu;
obroża przeciw pchłom to zdecydowanie najpopularniejszy sposób walki z zewnętrznymi pasożytami. Nasączona substancjami odstraszającymi owady (w tym także naturalnymi olejkami eterycznymi) obroża działa przez około 2 miesiące. Wielkość obroży trzeba dobrać do wagi psa.

Z kolei emulsja do mycia przeciwko pchłom oraz wszelkiego rodzaju szampony przeciwpchelne to skuteczne środki na pozbycie się pcheł, które już pojawiły się na ciele naszego czworonoga. Taki preparat zwykle trzeba pozostawić na ciele psa przez około 5 minut, aby skutecznie pozbyć się pcheł. Niestety zabieg ten trzeba powtarzać do skutku, kąpiąc psa nawet codziennie.

Po umyciu należy dokładnie wyczesać sierść specjalnym grzebieniem oraz wyprać w wysokiej temperaturze wszystkie koce, legowisko, a chodniki i dywany bardzo dokładnie odkurzyć (i od razu wyrzucić zawartość worka), warto też wyczyścić tapicerki w samochodzie oraz wszystkie meble, z którymi pies miał kontakt.

Jeżeli mimo podejmowanych działań pchły nadal żerują na pupilu i zaczynają kąsać, także właścicieli, konieczna jest wizyta u weterynarza. Czekanie, aż problem sam minie, w tym przypadku jest bezcelowe, ponieważ będzie bardzo szybko eskalował i może prowadzić do groźnych dla zdrowia, a nawet życia psa konsekwencji.

Czy psie pchły mogą przejść na człowieka?

Chociaż pchły najczęściej infekują psy, mogą również ugryźć człowieka. Pchły to pasożyty zewnętrzne, które żywią się krwią swojego gospodarza. Mogą skakać z jednego zwierzęcia na drugie, ale niestety też z psa na człowieka. Ugryzienie pchły może powodować swędzenie, podrażnienie skóry i powstawanie krostek. Niektóre osoby mogą również mieć reakcję alergiczną na ślinę pcheł, co może prowadzić do poważniejszych objawów, takich jak pokrzywka czy obrzęk. Dlatego też warto działać profilaktycznie, aby nie dopuścić do pojawienia się problemu.