Seter irlandzki

Seter irlandzki jest rasą, która jest w stanie stopić serce niejednego miłośnika psów, a nawet przekonać wielu sceptyków. Elegancka postura i przyjazne usposobienie sprawiają, że psy tej rasy cieszą się rosnącą popularnością. Jednak czy rzeczywiście są one odpowiednim wyborem dla każdego?

Historia rasy seter irlandzki

Seter irlandzki należy do grupy wyżłów, podobnie zresztą jak inne setery. Przyjmuje się, że setery to psy powstałe w wyniku skrzyżowania pointera ze springer spanielem, choć brak jest na to pisemnych dowodów. Zgodnie z teoriami specjalistów, nazwa seter wywodzi się od "sitting spaniel", przekształconego później w "sitting dog", a następnie - "sitter", które bardzo szybko ewoluowało do "setter". Za ojca rasy uważany jest Artur French, który prowadził swoją hodowlę pod koniec XIII wieku. W Polsce pierwsze setery pojawiły się na przełomie XIX i XX wieku.

Są to psy o niesamowitym węchu - powstały jako towarzysze polowań, przeznaczeni do tropienia zwierzyny. Ich niesamowite zdolności w tym zakresie sprawiły, że zwierzęta cieszą się ogromną popularnością wśród myśliwych. Setery to psy myśliwskie przeznaczone do intensywnej pracy podczas polowania na ptactwo jako psy wystawiające (legawce).

Setery irlandzkie to najstarsza rasa z tej grupy psów, poprzedzająca setera szkockiego i angielskiego. Prawdopodobnie rasa powstała wskutek krzyżowania setting spaniela z przedstawicielami innych ras, m.in. nowofundlandami czy chartami.

Pierwsze osobniki rasy seter irlandzki mahoniowy powstały w Irlandii na początku XIX wieku i seter irlandzki czerwono-biały i wspomniany wyżej mahoniowy były uznawane za jedną rasę. Dopiero później wprowadzono rozróżnienie tych zwierząt, a w 1874 roku podczas wystawy psów - zaprezentowano je odrębnie. W 1876 roku powstał pierwszy zrzeszający wielbicieli zwierzaków tej rasy klub setera irlandzkiego, który określał obydwie rasy tym samym mianem: "Irish seter". 6 lat później specjaliście zaczęli uznawać jedynie psy o mahoniowym odcieniu, jednak kilka lat później stworzono pierwszy wzorzec także dla rasy o czerwonym odcieniu sierści. Ostateczny wzorzec rasy został opracowany w 1998 roku i obowiązuje on po dziś dzień.

W Międzynarodowej Federacji Kynologicznej FCI seter irlandzki sklasyfikowany został do grupy VII – Wyżły (psy wystawiające zwierzynę) oraz sekcji 2 – Wyżły brytyjskie i irlandzkie, setery. Rasie nadano numer wzorca 120.

Jak wygląda seter irlandzki?

Setery irlandzkie to psy o średniej wielkości. Ich masa wynosi około 30 kg i może wahać się odrobinę w zależności od płci, a także gabarytów danego osobnika. Wysokość w kłębie w przypadku samców seter irlandzki wynosi około 70 cm, a suki są o kilka centymetrów niższe.

Seter irlandzki wyróżnia się harmonijną i elegancką budową ciała. Długa, umięśniona szyja i szczupły pysk połączone z proporcjonalną budową reszty ciała sprawiają, że seter - zwłaszcza biegnący - jest widokiem, który zachwyci każdego. Umięśnione nogi i nisko osadzony ogon, a także zwisające uszy dopełniają wygląd tego zwierzęcia.

Jeśli zaś chodzi o sierść, setery posiadają długie włosie o mahoniowym odcieniu, zdecydowanie wyróżniające je na tle innych ras myśliwskich. Jego sierść z pewnością dodaje mu elegancji. U zwierząt tych pojawia się charakterystyczne pióro na końcach uszu, przedniej stronie kończyn i ogonie. Dopuszcza się również minimalne, białe znaczenia w wybranych miejscach.

Seter irlandzki - charakter

Seter irlandzki posiada majestatyczny wygląd. Sprawia to, że zakochuje się w nim wiele osób, pragnąc przygarnąć go do domu. Niestety, nie jest to zwierzę odpowiednie dla każdego: wygląd setera przywodzi na myśl miłego i spokojnego psiaka, a jego bursztynowe oczy oczarowują wielu. Tymczasem setery należą do ras myśliwskich, posiadają silny instynkt myśliwski, który sprawia że nie będą odpowiednim wyborem dla osób bez dużego doświadczenia w prowadzeniu psów.

Choć w domu większość zwierząt tej rasy wyróżnia się spokojnym, wręcz nieco wycofanym usposobieniem - wszystko zmienia się wraz z momentem wyjścia na dwór. Wówczas seter irlandzki staje się prawdziwym łowcą, jego postura staje się dumna, a uwaga zwierzęcia skupia się w pełni na otoczeniu. To uwaga dla właścicieli, którzy co prawda mają pewne doświadczenie w prowadzeniu psów seter irlandzki, jednak nigdy dotąd nie mieli rasy o silnym instynkcie łowieckim: nawet najlepiej wychowany seter po zwietrzeniu zwierzyny po prostu ruszy w pogoń, zupełnie zapominając o swoich manierach. Warto mieć to na względzie, zabierając zwierzaka na spacery na łąki czy w inne miejsca, gdzie potencjalnie może on zwietrzyć zająca czy lisa.

W domowym zaciszu, setery są raczej przyjaźnie nastawionymi zwierzakami. Zachowują dystans w stosunku do obcych, jednak nie wykazują agresji - po prostu odnoszą się do nieznanych sobie osób z w pełni uzasadnioną rezerwą. Dość dobrze dogadują się z innymi psami, choć - jak w przypadku każdego zwierzęcia - mogą pojawić się pewne konflikty.

Setera irlandzkiego charakteryzuje często to, że lubi po zakończonej pracy uzyskać nieco czułości od właściciela: co za tym idzie, różnego rodzaju przytulanie czy głaskanie jak najbardziej wchodzi w grę. Warto jednak wziąć pod uwagę dwie kwestie: przede wszystkim to, że godzenie się na różnego rodzaju czułości ze strony psa jest kwestią osobniczą. Jeden seter irlandzki będzie się domagał, by go głaskać, a inny - pomimo ogromnego przywiązania do właściciela - będzie wolał zachować dystans. Dodatkowo setery, podobnie zresztą jak ludzie, pomimo tego że ogólnie lubią czułości - mogą po prostu nie być w nastroju do głaskania i przytulania. W takiej sytuacji należy zostawić zwierzakowi przestrzeń, której potrzebuje i nie odbierać tego w żaden sposób jako brak sympatii do właściciela.

Ogólnie kwestię ujmując, setery należą do ras psów dość wymagających, jednak - gdy wypełni się ich podstawowe potrzeby, nie sprawiają większych problemów i odwdzięczają się sympatycznym usposobieniem.

Pielęgnacja setera irlandzkiego

Ze względu na długą sierść, pielęgnacja setera irlandzkiego jest nieco bardziej wymagająca niż w przypadku psów innych ras. Absolutną podstawą w przypadku właścicieli setera irlandzkiego jest codzienne wyczesywanie długiej, jedwabistej sierści tego zwierzaka. Bez tej czynności psiak szybko utraci swój piękny wygląd, a w jego sierści pojawią się kołtuny. Ich usunięcie bez wycinania sierści jest praktycznie niemożliwe, dlatego też ta czynność jest szczególnie istotna w przypadku seterów. Na szczęście - setery nie posiadają podszerstka, dzięki czemu wyczesywanie nie zajmuje wiele czasu. Dodatkowo, ta informacja oznacza dla potencjalnych właścicieli seterów irlandzkich, że nie muszą oni obawiać się nadmiernego linienia zwierzęcia: brak spodniej części sierści, zwanej podszerstkiem, oznacza że seter irlandzki nie należy do ras intensywnie liniejących.

W przypadku seterów irlandzkich równie duże znaczenie co regularne wyczesywanie ma również dbałość o to, by uszy zwierzaka były zawsze suche i czyste. Codzienne szczotkowanie jest niezbędne, bo chroni przed kołtunieniem się długiego włosa.

Z uwagi na to, że uszy są zwisające i pokryte długą sierścią, stanowią idealne środowisko dla rozwoju stanów zapalnych, a także pasożytów. Dlatego też należy regularnie czyścić je za pomocą dostępnych w sklepach zoologicznych preparatów, nie zapominając również o dokładnym osuszeniu uszu po kąpieli czy spacerze w deszczowy dzień. Warto zaopatrzyć się w szampony intensyfikujące kolor, dla psów długowłosych oraz odpowiednie odżywki.

Oprócz powyższych kwestii, nie można zapominać również o absolutnych podstawach jeśli chodzi pielęgnację psów każdej rasy, nie tylko seter irlandzki, czyli utrzymywaniu w czystości zębów, a także skracaniu pazurów zwierzęcia - jeśli zajdzie taka konieczność. W tym pierwszym przypadku warto przyzwyczajać psa do zabiegów pielęgnacyjnych już od pierwszych dni w domu, a w drugim - kłopot ze słabo ścierającymi się pazurami zaczyna się z reguły dopiero w podeszłym wieku, kiedy seter irlandzki przestaje być tak ruchliwy jak wcześniej.

Seter irlandzki - żywienie

Jeśli chodzi o żywienie, seter irlandzki nie ma szczególnych potrzeb. Należy trzymać się tych samych zasad prawidłowego żywienia co w przypadku psa każdej innej rasy, czyli zadbać o to, by zwierzę spożywało dobrej jakości karmę dwa do trzech razy dziennie i miało stały dostęp do wody pitnej.

Dodatkowo, z uwagi na ryzyko wystąpienia skrętu żołądka u setera irlandzkiego, po każdym posiłku zwierzę musi odpocząć przez około 1-2 godziny. Warto o tym pamiętać, planując wszelkie aktywności dla zwierzaków tej rasy.

Zdrowie psów rasy seter irlandzki

Przeciętnie, seter irlandzki żyje około 12-14 lat, choć zdarzają się osobniki, które dożywają jeszcze bardziej sędziwego wieku. Dobrą informacją dla potencjalnych właścicieli zwierzaka rasy seter irlandzki jest to, że setery nie są mocno obciążone genetycznie - choć mogą zdarzyć się u nich różnego rodzaju schorzenia.

Wśród najczęściej pojawiających się kłopotów zdrowotnych, jak większość psów dużych ras, można wskazać dysplazję stawów biodrowych, dolegliwości ze strony narządu wzroku (m.in. stany zapalne spojówek czy postępujący zanik siatkówki) czy alergiczne zapalenie skóry, które dotyka część zwierząt.

Seter irlandzki - dla kogo będzie idealnym towarzyszem?

Seter irlandzki jest psem o dość dużych wymaganiach, jednak odpowiednio prowadzony - odwdzięcza się dobrym zdrowiem i sympatycznym towarzystwem. To świetny wybór dla osób aktywnych fizycznie i gotowych na intensywną pracę ze swoim pupilem. Jako że setery irlandzkie potrzebują sporej dawki ruchu i świetnie czują się buszując po gęstych zaroślach - dobrze jeśli potencjalny właściciel mieszka na wsi lub obrzeżach miasta, gdzie dostępna roślinność jest nieco bogatsza niż kilka drzew na starannie wypielęgnowanym trawniku.

Seter irlandzki nie będzie jednak dobrym towarzyszem dla osób, które dużo pracują poza domem. Zwierzę to potrzebuje sporej dawki uwagi, a także możliwości pobiegania każdego dnia, co oznacza że szybko spacer w celu załatwienia potrzeb fizjologicznych powinien być w przypadku seterów irlandzkich odstępstwem od normy wynikającym z potrzeb właściciela, a nie regułą.

Szczenięta rasy seter irlandzki - gdzie kupić? Ile kosztują?

Aby mieć pewność, że szczenię setera irlandzkiego wyróżnia się odpowiednimi cechami zarówno pod kątem wyglądu, jak i charakteru - należy koniecznie wybrać czworonoga ze sprawdzonej hodowli, zarejestrowanej w Związku Kynologicznym w Polsce. Rodowody tej organizacji są uznawane przez FCI, czyli międzynarodową organizację kynologiczną. Hodowcy zrzeszeni w tej organizacji muszą spełnić szereg wyśrubowanych wymagań, by zapewnić zwierzętom dobre warunki bytowe.

Jeśli zaś chodzi o cenę, setery nie należą do tanich czworonogów. Za szczenię ze sprawdzonej hodowli przyjdzie nam zapłacić około 3,5-4 tysiące złotych, a w przypadku maluchów po wyjątkowo utytułowanych rodzicach cena może wzrosnąć nawet o 1/4. Warto jednak pamiętać, że taka cena jest inwestycją w zdrowie, a co za tym idzie - również długie, pozbawione bólu życie czworonożnego przyjaciela.