Shiba Inu

Shiba Inu to pies łudząco przypominający dzikiego lisa, który wyróżnia się na tle innych psów lojalnością do właściciela i wielką odwagą. Psy te są sprytne i uwielbiają dominować.

Shiba Inu - pochodzenie

Shiba Inu to jedna z najstarszych ras pochodzących z Japonii. Dwa typy Szpica zostały zostały zmieszane, w skutek czego powstały takie rasy jak: duża - Akita, średnie - Hokkaido, Shikoku, Kai, Kishu oraz mała rasa - Shiba. W czasach starożytnych to słowo oznaczało “mała”. Tyczyło się to właśnie wielkości psa. Współcześnie Shiba to inaczej zarośla, krzewy. Początkowo rasa ta była przeznaczona do polowania na małe ssaki, takie jak dziki, czy sarny. Nazwę rasy można interpretować jako: mały pies do polowania w zaroślach. Nazwa jest adekwatna do wyglądu oraz do umiejętności psa.

Pierwotnie istniały trzy rodzaje Shiby: shinshu shiba, mino shiba i sanin shiba. Na przełomie XIX i XX wieku do Japonii zaczęto sprowadzać psy z Europy między innymi, po czym krzyżowano je z miejscowymi. W 1928 roku powstała organizacja, której misją była ochrona psów przed wyginięciem. W 1937 roku Shiba Inu została okrzyknięta oficjalną rasą. Była uznawana jako “pomnik przyrody”. Podczas wojny rasa Shiba Inu prawie całkowicie wyginęła. Przetrwało niewielu przedstawicieli psów rasy Shiba Inu. Później wróciła na odpowiednie tory i stała się popularna również poza granicami Japonii. Między innymi w USA, Holandii, Belgii czy Dani.

Shiba Inu - wygląd

Pies o rasie Shiba Inu jest bardzo specyficzny i wygląda bardzo uroczo. Wszystko przez to, że jego futerko wygląda na bardzo puszyste. Płeć męska ma do 40cm wielkości, suki natomiast do 37cm. Ważą w granicach 12-15 kg. Jak wcześniej zostało wspomniane jest to najmniejszy przedstawiciel ras japońskich. Ma wysoko postawione uszy, które są w kształcie trójkątów. Ich sylwetka jest muskularna, utrzymana w harmonijnej linii, co wygląda bardzo elegancko. Zgodnie ze standardami, które zostały przyjęte ich ogon powinien być zawinięty. Powinien również delikatnie opierać się na plecach. Suczki Shiba Inu mają smuklejszą budowę i są lżejsze, co pozwala odróżnić je od samców.

Shiba Inu Występują w trzech różnych rodzajach umaszczenia. Najczęściej występuje kolor rudy. Są też osobniki w kolorze sierści czarnym i sezamowym. Zdarza się, że mają na podbrzuszu, łapach, wewnętrznej stronie ud oraz w okolicy kufy białe znaczenia. Najmniej liczna grupa rasy Shiba Inu to osobniki siwowłose. Wszystkie rodzaje umaszczenia mają bardzo ładną sierść. Włos jest prosty, twardy i szorstki. Podszerstek zaś jest mięciutki, bardzo gęsty i krótki. Ogólne wrażenie, gdy patrzymy na psa tej rasy jest takie, że są bardzo puszyste, a ich sierść jest gęsta, dłuższy włos okrywowy. Są to pozostałości po trudnych warunkach atmosferycznych jakie panowały w dawnych latach w Japonii. Psy te żyły przede wszystkim w górach. W okolicach kłębu i zadu włos ten jest nieco dłuższy. A przy ogonie i na samym nim objętość i długość włosa jest o wiele większa. Można to zauważyć gołym okiem.

Shiba Inu Charakteryzuje je szerokie czoło. Pod nim znajdują się lekko skośne oczy, które nie są zbyt duże. Mają kolor ciemnobrązowy. Uszy są trójkątne i postawione do góry. Szyja jest gruba, ale proporcjonalna do wielkości ciała. Grzbiet Shiby Inu jest silny i prosty. Co do kończyn, to są bardzo dobrze rozwinięte i proste. Zapewniają dynamiczny chód, dzięki nim poruszają się bardzo lekko i zgrabnie. Często można się spotkać ze zdaniem, że Shiba Inu łudząco przypomina dzikiego lisa.

Shiba Inu - charakter i zachowanie

Shiba Inu obdarzony jest bardzo silnym charakterem. Właśnie tym wyróżniają się psy azjatyckie. Często się go określa “wielki pies w małym ciele”. Są niewiarygodnie inteligentne, mają silny instynkt łowiecki i lubią się stawiać. Są uparte i rzadko idą na kompromis. Wychowanie ich wymaga zatem dużej uwagi, konsekwencji i zdecydowania. Źle wychowana Shiba może być w przyszłości agresywny i zrobi wszystko by osiągnąć swój cel (nawet kosztem innych). Dlatego wychowanie i socjalizacja ważna jest od samego początku. Potrzeba sporo cierpliwości by nauczyć psa dobrego zachowania. Nie jest to łatwy pies. Jeśli mamy rodzinę z dziećmi ostrożność musi być wzmożona.

W stosunku do obcych trzymają dystans. Dopiero po jakimś czasie akceptują poszczególne osoby. Nie są zbyt wylewne w okazywaniu sympatii. Lubią zabawy i gry, ale niekoniecznie pieszczoty. Mają w sobie duży zasób energii, którą uwielbiają wyładowywać w sposób fizyczny. Jeśli są zmęczone ludźmi, tłumem to odchodzą w kąt i odpoczywają w samotności. W domu raczej są spokojne, nie hałasują i nie szczekają dużo.

Shiba Inu bywa dominatorem jeśli chodzi o stado. Jeśli są to psy tej samej płci - lubią wdawać się w bójki. Mają skłonności do dominacji i do polowania. Posiadają instynkt łowiecki, który płynie w ich żyłach już od wielu lat. To utrudnia spacery, zwłaszcza kiedy jest spuszczony ze smyczy. Warto zatem pozwolić psu wyhasać się na jakimś otwartym terenie, lesie, polanie itp. Nie powinno się psa Shiba Inu zostawiać samego bez nadzoru w ogrodzie, czy gdzieś na mieście. Potrafią kopać dokładne i głębokie dziury. Jeśli będą się chciały gdzieś przedostać - to to zrobią za wszelką cenę.

Shiba inu to pies bardzo zwinny, szybki, odważny i pewny siebie. Są też wytrwałe i lojalne. Mają swój dziki instynkt, mocno rozwinięte zmysły i wyjątkową czujność. Świetnie zatem stróżują. Szczekają tylko wtedy gdy jest taka potrzeba. Nie są hałaśliwe i głośne. Kiedyś świetnie polowały, a dziś są psami rodzinnymi i świetnie sobie radzą w domach. Członkowie rodziny się w nich zakochują, a oni oddają to uczucie lojalnością.

Shiba Inu - zdrowie

Rasa ta jest stosunkowo zdrowa i odporna. O tej rasie mówi się: długowieczna. Posiada jednak genetyczne predyspozycje do niektórych chorób oczu, jak jaskra, czy zaniki siatkówki. Miewają też problemy z tarczycą, a konkretnie z niedoczynnością. Zdarzają się sytuację, w których problem stanowi allergia. Za alergią idzie problem z uszami (jak zapalenie), grzybica, zapalenia skóry. Należy psa regularnie badać i monitorować jego stan zdrowia. W razie potrzeby konsultować się z lekarzem weterynarii i leczyć w zgodzie z jego poradami i poleceniami.

Shiba Inu - pielęgnacja

Shiba Inu nienawidzą kąpieli. Na szczęście nie trzeba tego robić często. Ich gęste futerko zabezpiecza ich przed brudem. Brud jednak gromadzi się między włosami, dlatego wyczesywanie jest bardzo ważne. Psy Shiba Inu same dbają o czystość swojej sierści. Potrafią wylizywać swoje futro godzinami. Jest to dla nich pielęgnacja i atrakcja w jednym. Kąpiel jest ostatecznością. Jeśli już umyjemy psa to trzeba dopilnować by był dobrze wysuszony. Nie jest to proste ze względu na gęstość futra i dwuwarstwowe okrycie włosowe.

Szczotka jaką należy wybrać do wyczesywania psa tej rasy to tzw. szczotka pudlówka. Można również używać grzebienia.

Dwa razy w roku Shiby Inu przechodzą przez okres linienia- wtedy należy częściej psa czesać., nawet kilka razy dziennie. Nie zaleca się używać furminatora, gdyż może on zrobić dziury w gęstym podszerstku. Jeśli takie dziury powstaną to nie jest łatwo doprowadzić do gładkiej i równomiernej sierści. Jest to niemal niemożliwe.

Prócz dbania o sierść należy psu sprawdzać uszy i oczy - czyścić je w razie takiej konieczności. Szczególną uwagę należy zwrócić na oczy, gdyż są genetycznie narażone na choroby związane z nimi. Są skośne i często się zabrudzają. W naszym sklepie posiadamy specjalne preparaty, które umożliwią nam łatwe czyszczenie okolic oczu.

Shiba Inu - żywienie

Shiba inu nie jest bardzo wymagający pod kątem żywienia. Informacje jakie powinien poznać właściciel są takie, iż rasa Shiba Inu może jeść i suchą, i mokrą karmę. Możemy ją dozować jak tylko chcemy. Pamiętajmy jednak, żeby nie nadużywać karmy mokrej. Pies szybko się do niej przyzwyczaja, a później niechętnie chce jeść suchą karmę. Możemy również sami przygotowywać psu posiłki. Pamiętajmy o tym, żeby były pełnowartościowe w białko, tłuszcze i węglowodany. Białko znajdziemy w mięsie. Może ono przejść przez obróbkę termiczną jak gotowanie, czy pieczenie, jednakże dawanie psu od czasu do czasu surowego mięsa nie będzie błędem. Wręcz przeciwnie. Jest to w zgodzie z dietą BARF, która ma wielu miłośników. Polega ona właśnie na podawaniu psu surowego mięsa. Są w tym mięsie wartości odżywcze, które są w stu procentach pełne i świeże. Nie są w żaden sposób naruszone przez przygotowanie posiłku. Najlepiej psu dawać każdy rodzaj karmy i posiłków, żeby dostarczyć mu wszystkiego co najlepsze. Warto skonsultować się z lekarzem weterynarii, który nam pomoże jaki rodzaj posiłku w jakiej części dnia podawać psu.

Zważając na to, że psy te mają czasem problemy skórne i problemy z żołądkiem warto zwrócić uwagę na karmy, które są bezzbożowe, monobiałkowe. Jeśli chodzi o posiłki przygotowane w domu to trzeba uważnie dobierać produkty. Shiba Inu są często alergikami, dlatego to też trzeba skonsultować z weterynarzem i wykluczyć niepożądane składniki z diety.

Psy Shiba Inu są niejadkami i lubią wybrzydzać. Są w tym bardzo uparte. Wpychanie psu czegoś na siłę, albo zachęcanie jedzeniem nic nie wskóra, gdyż kompletnie je to nie rusza. Jeśli coś im nie smakuje, to nic tego nie zmieni. Po prostu nie będą tego jadły, nawet jeśli zagraża im głód. Warto zatem znaleźć kompromis i obserwować psa co mu smakuje i dopasować dietę do jego preferencji.