Jak odchudzić kota? Oto pytanie, które coraz częściej zadają opiekunowie czworonogów. W dzisiejszych czasach plaga otyłości dotyka nie tylko ludzi, ale też zwierzęta domowe. Przyczyną nadwagi naszych podopiecznych jest nieodpowiednia dla nich dieta i brak dostatecznej ilości ruchu.
Nadwaga u kotów – tak jak u ludzi – to nagromadzenie zbyt dużej ilości tkanki tłuszczowej, zarówno pod skórą, jak i wokół narządów wewnętrznych. Problem ten dotyczy około 40% domowych pupili. Niestety często jest lekceważony. Wiele osób rozpatruje kocią otyłość wyłącznie w kategoriach estetycznych. Co więcej, pulchne koty wydają się być pocieszne, więc stają się bohaterami niezliczonej ilości krążących w sieci filmików. Tymczasem otyłość powoduje m.in. choroby sercowo-naczyniowe, a w efekcie – przedwczesną śmierć pupila.
O nadwadze kota można mówić już wówczas, gdy jego masa ciała jest o 5–10% wyższa od optymalnej. Jeśli waga zwierzęcia przekracza normę o 30%, mamy do czynienia z otyłością. Jaką masę ciała uznaje się za prawidłową? To zależy od kilku czynników. Dorosłe koty ważą zwykle 3–5 kg, ale istnieją wyjątki od tej reguły, np. w przypadku niektórych ras. Dlatego, by stwierdzić, że kot jest za gruby, najlepiej posłużyć się systemem oceny kondycji (ang. Body Condition Score).
U kota o prawidłowej masie ciała pod podskórną warstwą tkanki tłuszczowej można wyczuć żebra i kręgosłup. W jego widzianej z góry sylwetce zaznacza się wcięcie na wysokości talii. Brzuch zwierzęcia nie może nadmiernie zwisać, a tkanka tłuszczowa w jego rejonie powinna być niemal niewyczuwalna. Jeśli żebra i kręgosłup czworonoga są ledwie wyczuwalne, sylwetka ma wrzecionowaty kształt, a brzuch zwisa wyraźnie – czas pomyśleć, jak odchudzić kota.
Nim zastanowimy się nad tym, jak odchudzać kota z nadwagą, warto pomyśleć, co do niej doprowadziło. Najczęstszą przyczynę stanowi oczywiście niewłaściwa dieta. Kot jest obligatoryjnym mięsożercą – słabo trawi węglowodany (glukozę pozyskuje z białek i tłuszczów), więc w większości odkładają się w postaci tkanki tłuszczowej. Dlatego prostą drogą do kociej otyłości jest regularne podawanie pupilowi karm, w których bazą są produkty zbożowe, a białko stanowi zaledwie kilka procent. Niestety, właśnie taki skład mają zazwyczaj tanie karmy powszechnie dostępne w marketach.
Dobrej jakości karma (o wysokiej zawartości mięsa) także może stać się przyczyną nadwagi, jeśli będziemy ją niewłaściwie dozować. Podstawę diety powinna stanowić karma pełnoporcjowa, czyli taka, która zawiera wszystkie niezbędne składniki odżywcze. Np. tuńczyk z aloesem dla kota (zawierający głównie mięso mięśniowe) to przysmak, którym można co pewien czas poczęstować go w nagrodę – nie może stać się podstawą diety! Z kolei pełnoporcjowa karma dla kotów dorosłych wychodzących na zewnątrz może okazać się niezbyt odpowiednia dla „kanapowców”, ponieważ dostarczy im zbyt wielu kalorii – można podawać ją pupilowi, ale w zdecydowanie mniejszych ilościach niż w przypadku aktywnych zwierząt, które mnóstwo czasu spędzają poza domem.
Odpowiednio dobrana karma, np. filet z tuńczyka dla kota, wzbogacona o niezbędne witaminy i minerały, to podstawa diety, ale niezwykle istotną kwestią jest także prawidłowe dawkowanie pożywienia.
Przede wszystkim pamiętajmy, że – wbrew obiegowej opinii – koty nie potrafią same regulować swojej wagi. Nie dotyczy to w każdym razie „kanapowców”, które nie muszą wkładać najmniejszego wysiłku w zdobywanie pożywienia i dla których jedzenie często jest jedną z największych rozrywek. Zjawisko to dodatkowo mogą pogłębiać problemy behawioralne. Kot ze schroniska, który swego czasu cierpiał głód, może już zawsze starać się najeść „na zapas”. Podobnie mogą zachowywać się zwierzaki dzielące wspólne terytorium.
Reasumując, miska pupila nie może być zawsze pełna. Nie możemy też podkarmiać kota przekąskami, a tym bardziej resztkami ze stołu. Jednocześnie jednak otyłego kota nie wolno głodzić! Nawet doba głodówki może okazać się dla zwierzęcia śmiertelnie niebezpieczna. Aby odchudzić kota, powinniśmy często (nawet 6 razy dziennie), o stałych porach podawać mu niewielkie porcje odpowiedniego pożywienia. Tak samo jak w przypadku ludzi, warto obliczyć zapotrzebowanie energetyczne czworonoga i zmniejszyć dzienną podaż kalorii o 5–10% (tę kwestię najlepiej omówić z kocim dietetykiem).
Równie istotną jak dieta przyczyną nadwagi wśród domowych kotów jest brak ruchu. Zwierzęta niewychodzące często mają zbyt mało bodźców, które zachęcałyby je do aktywności. Nie mają okazji wydatkować energii pozyskiwanej z pożywienia, więc tyją. Problem ten dotyczy w szczególności kotów po kastracji, w starszym wieku albo cierpiących na niektóre z przewlekłych chorób. U tych osobników bowiem zmiany w gospodarce hormonalnej organizmu dodatkowo spowalniają metabolizm. Jak odchudzić kota po sterylizacji? Tak samo, jak niewykastrowanego!
Oczywiście rozwiązaniem nie musi być ruch na świeżym powietrzu – dla kotów niewychodzących taka zmiana może stać się przyczyną silnego stresu, który także bywa przyczyną otyłości. Jak odchudzić kota domowym sposobem? Poświęcajmy codziennie choć pół godziny na zabawę z podopiecznym. Pogoń za myszką na wędce to dobry sposób na zużytkowanie nadmiaru kalorii. Jeśli brak nam czasu, zorganizujmy kotu przestrzeń tak, by stymulowała jego aktywność – wypełnijmy ją szeleszczącymi tunelami, drapakami, interaktywnymi zabawkami. Odpowiednią dawkę ruchu zapewni zwierzęciu także towarzystwo drugiego kota lub zaprzyjaźnionego psa.
