Dokładna przyczyna padaczki nie jest znana, wiadomo natomiast, że związana jest ona z zaburzeniami pobudzania i hamowania w mózgu, prowadzącymi do napadowego pobudzania komórek nerwowych. Aby można było mówić o epilepsji, muszą wystąpić przynajmniej dwa ataki drgawkowe. W takiej sytuacji weterynarz najprawdopodobniej zleci rezonans magnetyczny, żeby wykluczyć inne choroby. Specjalista może również pobrać płyn mózgowo-rdzeniowy. W ten sposób sprawdzi, czy objawy nie są spowodowane zapaleniem mózgu.
Napady padaczkopodobne mogą być spowodowane urazem głowy, spożyciem toksycznych substancji, leków lub trujących roślin. Do rozróżnienia padaczki od objawów padaczkopodobnych potrzebna jest konsultacja lekarza weterynarii. Niekiedy wywołane są one:
Istnieją dowody na to, że epilepsja może mieć podłoże genetyczne. Czasami nie da się jednak stwierdzić, co wywołało nieprawidłową aktywność elektryczną mózgu. Wówczas mówimy o padaczce idiopatycznej. Niekiedy diagnozuje się padaczkę wtórną, czyli objawową, spowodowaną czynnościowym lub strukturalnym uszkodzeniem mózgu. Należy podkreślić, że na epilepsję częściej cierpią owczarki belgijskie, wilczarze irlandzkie, pudle, beagle, border collie, labradory czy owczarki niemieckie.
Przypominamy, że napad padaczkowy nie jest chorobą, lecz jej głównym objawem. Najczęściej drgawki występują w nocy lub wcześnie rano, gdy pies śpi. Pamiętaj, żeby podczas ataku nie trzymać psa, nie wyciągać mu języka ani nie wkładać mu niczego do pyska. Możesz zostać niechcący ugryziony lub przypadkowo zranić pupila.
Niezależnie od tego, jaka jest przyczyna epilepsji, zazwyczaj wyróżniamy trzy fazy napadu. Wiele osób zadaje sobie pytanie, jak wygląda padaczka u psa. Przed atakiem zwierzę może być zdenerwowane lub zdezorientowane, po czym mogą pojawić się skurcze całego ciała, intensywne kłapanie żuchwą, halucynacje, ślinotok, mimowolne oddanie stolca lub moczu. W wyniku uogólnionych drgawek pies upada na bok i wiosłuje łapami.
Przypominamy, że napad należy potraktować jako nagły wypadek medyczny, który wymaga natychmiastowej pomocy weterynaryjnej. Zazwyczaj atak padaczki trwa od kilku sekund do 15 minut. Może jednak utrzymywać się o wiele dłużej, nawet do kilku godzin.
Czworonogi nie odczuwają bólu podczas napadu, ponieważ w mózgu dochodzi wtedy do wzmożonej aktywności elektrochemicznej. Warto również podkreślić, że pies jest nieprzytomny lub półprzytomny. Chociaż Twój pupil może skomleć, piszczeć lub szczekać podczas ataku, nie ma to związku z bólem. W ten sposób układ nerwowy czworonoga reaguje na nieprawidłową aktywność mózgu.
Przede wszystkim spróbuj zachować spokój. Pamiętaj, że jeśli będziesz spokojny, łatwiej pomożesz swojemu czworonogowi. Monitoruj czas, dzięki czemu poinformujesz weterynarza, kiedy zaczął się napad i ile trwał. Ataki trwające dłużej niż 2–3 minuty mogą prowadzić do przegrzania, dlatego postaraj się schłodzić psa. W tym celu nałóż zimne ręczniki na głowę, szyję, łapy i pachwiny. Najważniejsze jest jednak to, abyś jak najszybciej pojechał z nim do weterynarza.
Wielu właścicieli zastanawia się, jak karmić psa z padaczką. Z dotychczas przeprowadzonych badań wynika, że najlepsze efekty przynosi dieta bazująca na średniołańcuchowych kwasach tłuszczowych, czyli MTC. Znajdziemy je przede wszystkim w oleju kokosowym, który możemy dodać do karmy. Standardowa dawka wynosi ¼ łyżeczki na 4,5 kg dwa razy dziennie.
Leki przeciwpadaczkowe mogą powodować tycie, dlatego należy ułożyć dietę dla psa, która pomoże mu utrzymać prawidłową wagę. Jeśli Twój pupil cierpi na otyłość, powinieneś go odchudzić. Unikaj też nadmiernej ilości soli, zwłaszcza gdy czworonóg przyjmuje bromek sodu. Pamiętaj, żeby zapewnić mu stały dostęp do świeżej, czystej wody.
Jeśli Twój pupil cierpi na padaczkę, weterynarz przepisze odpowiednie leki. Należy jednak podkreślić, że zmniejszają one częstotliwość napadów, ale nie eliminują przyczyny. Z czasem ataki mogą się wydłużać lub pojawiać się częściej. Pamiętaj, żeby niezwłocznie poinformować o tym weterynarza. W takiej sytuacji specjalista może zmienić lek lub zmodyfikować dawkowanie.
Psy, które cierpią na padaczkę, zazwyczaj przyjmują leki do końca życia, zwłaszcza jeśli napady powtarzają się częściej niż raz w miesiącu. Najczęściej czworonogom podaje się bromek sodu lub potasu, lewetyracetam albo fenobarbital. Wspomniane leki mogą wywoływać łagodne skutki uboczne, szczególnie na początku stosowania. Zwykle pojawia się częstomocz, delikatne drżenie tylnych łap, wzmożony apetyt, nadmierne pragnienie. Należy również regularnie badać poziom hormonów i próby wątrobowe, aby zminimalizować ryzyko powikłań.
